Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
‘Dus als ik corona krijg, mag jij mij gewoon knuffelen?’, zegt mijn lieve dochter opgelucht.
Mijn tranenbuis krijgt een seintje van mijn moederhart en ik pak haar stevig vast. Een vanzelfsprekende huidhonger tussen moeder en dochter waar geen enkele pandemie tussen kan komen. Het zijn haar woorden die de laatste duw geven aan de gedachten in mijn overvolle hoofd: ik heb het juiste gedaan.
Vandaag heb ik mijn eerste vaccin gekregen. Maar in tegenstelling tot sommige mensen in mijn omgeving, voelde ik geen euforie. Of ik een anti-vaxxer ben? Nee, dat geloof ik niet, maar wel een hypochonder pur sang. Met de paplepel ingegoten.
Ik neem je mee naar een maand of vier geleden…
We zaten nog in een volledige lockdown en ik genoot van een stukje vrijheid door even mijn hond te wandelen. Ik ging naar het bos waar mijn hond, die de anderhalve meter uiteraard niet aanhield, bacteriën kon uitwisselen met een andere hond. Pre-corona zouden we dat gewoon ‘ravotten’ hebben genoemd. Maar ja, we zaten er middenin.
Het baasje van de desbetreffende hond kwam opvallend dicht bij me staan. Zeg: op een meter afstand. Wat ik pre-corona overigens wenselijk had gevonden, maar nu toch wat brutaal. De man bleek arts te zijn en wist in een kwartier tijd werkelijk alle redenen op te noemen waarom je je NIET zou moeten vaccineren. Je snapt: ik kwam compleet van slag thuis.
Ik betrok mijn nuchtere man in de chaos in mijn hoofd: to vax or not to vax? Zijn antwoorden bleven uit en op een paar simpele ‘hm’s’ na, vertrok hij weer stilletjes naar de slaapkamer om te werken. Google was mijn vriend en vijand, want in de informatie die de arts met mij had gedeeld, zat wel een kern van waarheid. Daarom besloot ik te wachten op de dag dat ik een officiële uitnodiging zou krijgen. En met die gedachte parkeerde ik mijn twijfels.
Lees ook
Patricia krijgt tijdens vakantie alarmerend bericht in buurt-app: ‘Een inbreker?’ >
Twee weken geleden lag hij daar op mijn rode deurmat. Met het lood in mijn sloffen sjokte ik erheen en raapte ‘m op. Er was geen ontkennen meer aan: ik was aan de beurt… ’Is echt iedere bejaarde geweest?’, vroeg ik nog aan mijn man. De datum van de prik kwam ook prima uit, dus ik had geen excuus meer.
Vandaag was het zover. Ik kwam aan in een grote hal ergens op een industrieterrein waar ik nog nooit in mijn leven was geweest. Ik probeerde bondgenoten te zoeken in hun twijfel, maar iedereen wachtte heel dapper op zijn of haar beurt. Kordaat liepen ze op de afgeschermde hokjes af…
Ik voelde me alleen in mijn twijfel en toen ik zag dat ik het Moderna-vaccin kreeg, kwam het gesprek met de man in het bos weer naar boven: Pfizer is de gigant en was dus in mijn ogen de veiligste keuze. ’Kan ik ergens anders Pfizer krijgen?’, vroeg ik de medewerker nog. ’Ja, maar dan ben je pas aan het einde van de zomer aan de beurt.’
‘Lopen er weleens mensen weg?’, vroeg ik haar vervolgens. Deze vraag had ze deze ochtend nog niet gehad. Dat was duidelijk af te lezen aan haar gezicht. ‘Ja, maar dat zijn er niet veel.’
A-ha! Dacht ik. Zie je wel. Misschien niet veel, maar toch een paar. Ondertussen namen twee jonge meiden zelfverzekerd plaats. Ik sprak mezelf moed in en liet alle ‘voors’ nog maar eens de revue passeren.
Ok. Ik doe het.
Eenmaal thuis drukte ik mijn angsten weg met twee paracetamolletjes en een glas rode wijn – mocht er zich onverhoopt toch nog een stolsel aandienen, dan is mijn bloed in elk geval wat dunner, was mijn gedachte.
Terwijl ik een glas Bordeaux inschonk, sprak mijn jongste dochter de woorden uit waar ik deze column mee begon. En alleen daardoor zal die tweede prik een eitje zijn.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Laten we eerlijk zijn: niet iedereen loopt warm voor kerst. Waar de ene groep helemaal losgaat met kerstbomen, kerstmuziek en uitgebreide diners, zijn er ook sterrenbeelden die Kerstmis het liefst overslaan.
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Mirella (27) geeft les aan groep 4.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (10), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Als ouder probeer je alles zo goed mogelijk te doen voor je kind. Maar wat als je goede intenties onverwacht botsten met de – soms bijzondere – schoolregels? Isa ontdekte dit op de harde manier toen een onschuldige waterfles voor drama zorgde.