Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Ik schrok me kapot. Afgelopen dinsdagmiddag hadden mijn dochter en ik een wat ik dacht onschuldig gesprek. Onze dialogen beginnen meestal met de dodelijke saaie vraag van mijn kant ‘Hoe was het op school?’, waar steevast op wordt geantwoord met ‘O gewoon’. In de loop van de jaren heb ik geprobeerd om meer open vragen te stellen aan mijn kinderen, maar dat heeft tot nu toe weinig resultaat opgeleverd. En dus gooi ik af en toe deze standaard openingsvraag erin. Zie het als een eenvoudig opwarmertje.
Lees ook: ‘Mama heeft een tattoo laten zetten (of drie)’
Ze scrolt wat verveeld op TikTok en roept ineens: ‘Ik wil ook een baby!’ Mijn hart stopt met kloppen en ik kijk haar verschrikt aan. Flitsen van teenmoms die pornosterren worden schieten door mijn hoofd. Ik ben namelijk van de generatie die smullend, maar heel hard oordelend naar MTV Teen Moms keek. Dat waren tienermoeders die minutieus werden gevolgd door een cameraploeg, waarbij al hun struggles werden vastgelegd. Maar wat ik vooral dacht te zien in de ogen van deze extreem jonge moeders was blinde paniek. Als kijker was je eígenlijk getuigen van een stel kinderen dat zelf kinderen kreeg. Zelf heb ik het twee keer van dichtbij meegemaakt. Beiden waren 15 jaar (!) toen ze moeder werden. Gelukkig kwamen ze uit een zogenaamd ‘goed nest’ en hadden ze veel steun van hun ouders. Met zowel de moeders als de kinderen is het goed gekomen.
Wat ik vooral dacht te zien in de ogen van deze extreem jonge moeders was blinde paniek.
Goed, ik probeer niet al te oordelend over te komen naar mijn dochter, maar het liefst wil ik haar vastpakken en haar op het hart te drukken dat ze geen kinderen moet krijgen tot haar 48ste. Oké, gechargeerd, maar je snapt wat ik bedoel. Ik ben van mening dat je jezelf echt moet wegcijferen als je eenmaal kinderen hebt. Maar, ik denk ook dat er twee soorten moeders zijn. Het type moeder dat al vanaf haar dertiende roept dat ze kinderen wil en het moederschap later ook echt ten volle uitvoert en je hebt moeders zoals ik.
Ik ben van mening dat je jezelf echt moet wegcijferen als je eenmaal kinderen hebt.
Uiteraard hou ik onvoorwaardelijk van mijn kinderen en kan ik ze wel opvreten, zo lief vind ik ze, maar ik kan ook prima drie dagen zonder ze. Soms als ik dat zeg, kijken andere moeders me vreemd aan. Hun oordeel puilt bijna hun ogen uit. Maar zo voel ik het nu eenmaal. Ik vind het soms ook een uitdaging om mezelf op een tweede plek te zetten. Ik doe het uiteraard wel, maar dat kan weleens met horten en stoten gaan. Dat andere type moeder heeft daar dus totaal geen moeite mee. Heel soms ben ik daar best jaloers op. Ik denk dat mijn dochter in de categorie ‘natural moms’ valt. Maar toch hoop ik uit de grond van mijn hart dat ze nooit een teenmom wordt!
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.