Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (11) en Phaedra (8). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Woensdag begint als een gewone dag: net iets te laat wakker omdat we nog in het zomervakantieritme zitten, niet genoeg brood in huis (dus Chocopops als ontbijt) en de dagelijkse discussie wie de hond moet uitlaten.
Toch slaat die gewone woensdag in één klap om als ik ’s middags een verontrustend bericht in de schoolapp krijg: er is een vreselijk ongeluk gebeurd op het schoolplein.
Alleen al bij het lezen van de eerste zin gaan mijn emoties alle kanten op. Mijn God, paniek. Het is niet mijn kind, maar wat vreselijk. Wat is er gebeurd? Als ik verder lees, wordt het duidelijk: het ongeluk is ernstig en veel leerlingen zijn getuigen geweest, omdat het pauze was. De schooldirectie vraagt alle ouders om hun kind op te halen in de klas – iedereen is behoorlijk geschrokken.
De tranen springen in mijn ogen en ik stap in een waas op mijn fiets. Als ik bij school aankom, zwermen de ouders over het schoolplein op zoek naar hun kind. Hoe gaat het met de leerling? Hoe erg is het? Hoe kón dit gebeuren op een schoolplein? De vragen hangen boven eenieders hoofd.
Lees ook
‘Na het ongeluk kon ik alleen maar denken: door mij heeft onze zoon voor altijd een litteken’ >
Ik haal eerst mijn jongste op, dan mijn oudste. Instinctief. Ze zijn beduusd en willen me allebei graag de plek van het ongeluk laten zien. De recherche staat bij het lint dat de plek afzet. Mijn jongste pakt mijn hand en trekt me ernaartoe. Normaal zou ik dit niet doen, maar ik voel dat de kinderen er behoefte aan hebben en dus loop ik mee.
Er volgen meerdere ouders. Mijn gedachten dwalen af naar de ouders van deze leerling. De verschrikking als je gebeld wordt door school… Dat ene telefoontje dat je leven op zijn kop zet. Je verplaatst je in ze, maar al snel zeggen je lichaam en geest: stop! Niet doen. Je kunt dit niet bevatten.
We komen thuis en gaan aan de keukentafel zitten. Mijn oudste is druk en kan niet stilzitten, mijn jongste stelt honderd vragen. Dan volgt er een mail vanuit school waarin staat dat ieder kind anders reageert op situaties als deze en dat het goed is om erover te blijven praten.
Dat doen we dus ook. In flarden. Er wordt ‘gewoon’ gehockeyd en ons leven gaat door. Op een andere plek vecht iemand voor het zijne. In gedachten en in ons hart zijn we bij de leerling en zijn familie…
Op het moment van schrijven is er nog geen verdere informatie bekend over de toestand van de leerling.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van 2 lab baby’s Maria (11) en Phaedra (8). Ze werkte o.a. bij Qmusic en 100% NL. Haar succesvolle podcast serie Let’s Talk About Sex(e) hoor je nu op GoodLIFE Radio. Haar man woont doordeweeks in Zwitserland, wanneer ze probeert kids, werk en girls nights zo goed en zo kwaad te combineren. In haar debuut roman ‘De Lab Baby’ vertelt ze over haar persoonlijke ervaringen met IVF.
Meer columns van Patricia? Elke vrijdag komt er een nieuwe column op KekMama.nl. Lees hier de eerdere columns.
Actrice Jelka van Houten trouwde onlangs met haar grote liefde, cabaretier, Henry van Loon. Samen vormen ze een samengesteld gezin met drie kinderen. Ze vertelt open over de tropenjaren in een interview met VROUW Glossy.
We hebben het allemaal wel eens gehoord: ‘De biologische klok tikt!’ Maar is er écht een beste leeftijd om zwanger te worden?
Moederschap is prachtig, maar eerlijk? Ook doodvermoeiend. Slapeloze nachten, vroege ochtenden en een eindeloze to-do-lijst – geen wonder dat sommige moeders standaard gapend rondlopen. Maar wist je dat jouw sterrenbeeld invloed kan hebben op hoeveel slaap je eigenlijk nodig hebt?
Actrice en zangeres Birgit Schuurman (47) is altijd al druk, druk, druk in haar hoofd geweest. Toch kwam de ADHD-diagnose pas toen ze 45 was. Ze is samen met Sander en moeder van Chico (16) en Jimi (3).
In de wereld van opvoedstijlen duikt steeds vaker de term ‘panda parenting’ op. Deze benadering, geïnspireerd door het gedrag van panda’s in de natuur, is een combinatie van ouderlijke steun en het bevorderen van de zelfstandigheid van kinderen.
Annemarie schrok zich dood toen ze haar baby van zes maanden na een middag met oma aan de borst van haar schoonmoeder zag ‘drinken’. Haar schoonmoeder schrok net zo erg.