Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
“Sorry!” schreeuwde ik naar mijn vriendin “Het spijt me!” Ze lag op de grond met een halfnaakte man boven op zich. Zij was zijn prooi. Zijn overwinning, en wij vriendinnen zaten erbij en keken ernaar. Er was niets wat wij konden doen. Het gegil om ons heen overstemde alle communicatie die we nog met haar zouden kunnen hebben. Ik vond het vreselijk hoe ze daar lag. Het leek of de winterse kou bezit had genomen van elke vezel in mijn lichaam. Ik zag dat hij wat in haar oor fluisterde. Wat zei hij in godsnaam? Wat zeg je in het heetst van de strijd?
“Met mijn ogen wilde ik schreeuwen: blijf van haar af!”
Nog voordat ik daar een antwoord op kon bedenken, vloog ze door de lucht. Ze belandde wijdbeens op zijn schoot en hij keek met een overwinningsblik de zaal in. Even dacht ik oogcontact met hem te hebben. En met mijn ogen wilde ik schreeuwen “Blijf van mijn vriendin af!”, maar zijn geoliede blote bovenlichaam en sexy santa-broekje prijkten alweer masculien boven haar.
Lees ook – Patricia: ‘Free my boobs! Of toch niet?’ >
Op dat moment besefte ik dat ik aan het filmen was. Ik was het tafereel gewoon aan het filmen! En tegelijkertijd bleef ik maar sorry roepen naar haar. Waar waren we in beland? Ik voelde me schuldig. Het was nota bene mijn idee geweest. En ik dacht dat we toch echt geëvolueerd waren ten opzichte van de mannen. Dat emancipatie ertoe had geleid dat wij vrouwen tegenwoordig óók een stripper ‘kregen’ op ons vrijgezellenfeestje. Eindelijk. Gelijkheid. Maar mijn feministische hart had het moeilijk. Het stond in de fik en niet in vuur en vlam, zoals de rest van de harten van de vrouwen in de zaal. Het gegil om mij heen was oorverdovend en de emoties liepen hoog op. Maar ik wist me geen raad met die van mij. Waren we gekomen om de man als object te aanschouwen, draaide het alsnog om en verloren wij vrouwen alsnog. De een na de andere bride to be werd vrijwillig (!) het podium op gesleurd met als gevolg dat zij het object of affection werden in plaats van de man. Vond ik dit nou leuk?
Toen mijn vriendin later lachend weer bij ons kwam zitten, zei ik wederom sorry tegen haar. Ze moest lachen en zei: “Ik heb een hele leuke dag met jullie, maak je geen zorgen.” Toen ik haar vroeg wat hij nou in haar oor fluisterde zei ze: “Of ik het wel leuk vond.” Je begrijpt: pak van mijn hart om dat te horen. Dit artikel staat in het Kek Mama Winterboek 2022, verkrijgbaar in de winkel vanaf 29 november. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.