Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (12) en Phaedra (9). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Lees verder onder de advertentie
Ik ben me ervan bewust dat ik een risico neem door deze column te schrijven, omdat ik er voor het gemak vanuit ga, gezien de doelgroep, dat iedereen die deze column leest moeder óf vader is.
En toch wil ik graag het verhaal delen van mijn vriendin. Zij wil namelijk geen kinderen en daar snapt de maatschappij he-le-maal niets van. Mensen oordelen allesbehalve zacht.
Lees verder onder de advertentie
Ons lichaam en onze tijd
Laat ik beginnen met het feit dat ik vind dat vrouwen niet eens uit hoeven leggen waarom ze wel of geen kinderen willen. Wat wij doen met ons lichaam, onze tijd en onze middelen is niemands zaak, behalve die van onszelf.
“Wat wij doen met ons lichaam is niemands zaak, behalve die van onszelf”
Lees verder onder de advertentie
En toch zie ik dat mijn vriendin gebukt gaat onder de geïnternaliseerde druk om moeder te worden.
Maar, zij wil geen kinderen. Nu niet en nooit niet. Ze heeft dat gevoel nooit gehad en nu ze eind dertig is, een leeftijd waarvan veel mensen zeggen dat haar eierstokken waarschijnlijk alsnog van zich laten horen, heeft ze dat nog steeds niet.
Sociale verwachtingen
Een hard vonnis wordt vooral uitgesproken als de keuze om kindvrij door het leven te gaan wordt gemaakt door een vrouw, want hoe kan zij haar partner het ouderschap ontnemen en hoe kan zij haar (schoon)ouders het rijkdom en geluk van het grootouderschap in de weg staan?
“Een hard vonnis wordt vooral uitgesproken als de keuze wordt gemaakt door een vrouw”
Lees verder onder de advertentie
De beslissing om geen kinderen te krijgen, weegt vanwege de complexe last van sociale verwachtingen heel zwaar op een vrouw, op mijn vriendin, terwijl zij zelf zeer overtuigd is van haar eigen beslissing.
We willen het zo graag verklaren. ‘Ze zal zelf wel een rotjeugd hebben gehad’ of ‘ze vindt haar carrière vast belangrijker’ of ‘daar gaat ze spijt van krijgen’. Er moét een reden zijn dat ze geen kinderen wil, anders snappen ‘we’ het niet.
“En laten we wel wezen: het ouderschap is ook echt niet alleen maar rainbows and confetti“
Lees verder onder de advertentie
Het is voor de maatschappij moeilijk om te verteren dat ze haar levensplezier uit andere dingen haalt dan het opvoeden van kleine mensen. En laten we wel wezen: het ouderschap is ook echt niet alleen maar rainbows and confetti.
Mijn vriendin wil reizen, haar geld niet uitgeven aan een dure kinderopvang, ze heeft geen zin in een helse bevalling en bovendien vindt zij de wereld geen ideale plek om een onschuldig kind op te zetten.
En dat is haar goed recht.
Wil je de columns van Patricia liever luisteren? Dat kan hieronder, op Spotify.Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.