Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke week schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
Bruin brood doordeweeks, wit brood in het weekend. Evenals één glaasje cola en één bakje chips. Dat was mijn jeugd. En ik kan me niet voorstellen dat mijn moeder stress had over Nutri-Scores. Het was gewoon elke avond een avg-tje. Voor iedereen die na 1990 is geboren, dit is een afkorting van aardappels, vlees en groente. Doorgekookt weliswaar. Mijn moeder was geen keukenprinses en als ze het een keer beu was dan sommeerde ze mijn vader Chinees te halen. Waar mijn vader heel blij van werd, want dat betekende een biertje en een bakje kroepoek tijdens het wachten. En een vriendelijke, in de ogen van mijn vader een flirterige, blik van de Chinese dame achter de balie. Het eten bij ons thuis was eenvoudig en vrij van moreel schuldgevoel. Zowel voor de dieren, de natuur als mijn moeders geest.
Lees ook – ‘Ik kan geen komkommerkerstboom meer zien’ >
Toen ik zo’n dertien jaar geleden voor het eerst moeder werd, vlogen de waarschuwingen voor E-nummers je om de oren met op de achtergrond de lactatie-politie. Dat mag niet, dat moet je je baby
écht niet geven, dat moét je juist wel doen. Pfff… Daar stond ik dan in de keuken, ploeterend, maar eigenlijk kansloos vanaf het begin met een staafmixer in mijn hand. En maar weer andere hapjes bedenken voor mijn baby. De pieper waar ik mee was opgegroeid, was vervangen door een zoete aardappel. Leuk en lekker hoor, maar niet te schillen. Wat een k-klus!
Op een gegeven moment was ik zo klaar met al die moreel verantwoorde hapjes dat ik woedend in de auto ben gestapt en mijn hele winkelwagentje tot de rand met Olvarit heb gevuld. Heel zelfverzekerd liep ik naar de kassa. Ja, tot ik een mede-moeder tegenkwam in het laatste gangpad. Haar blik viel op de niet zo gevarieerde inhoud van mijn wagentje en daarna kreeg ik een zeer verwarde blik mijn kant op. Fuck. Betrapt. En het allerergste was toch wel dat mijn eigenwaarde daar ineens gesquasht tussen de potjes lag. Verdrukt tussen de E-nummers en fabrieksprut.
“Op een gegeven moment was ik zo klaar met al die moreel verantwoorde hapjes dat ik woedend in
de auto ben gestapt en mijn hele winkelwagentje tot de rand met Olvarit heb gevuld”
Als je denkt dat moeders vandaag de dag het makkelijker hebben dan heb je het goed mis. Vandaag de dag word je niet alleen misleid door je eigen gevoel, maar door de hele supermarktbranche. Op de meeste producten zit tegenwoordig een Nutri-Score. Dat is een voedselkeuzelogo van de overheid. Het geeft producten op basis van een letter uit het alfabet een ranking. De groene A betekent ‘gezond’ en de rode E betekent ‘nope, niet goed bezig mevrouwtje’. Alleen wat ik niet wist, is dat het per categorie gerankt wordt. Dus je kunt een groene A krijgen op een vieze, vette pizza die absoluut niet gezond is, maar wel toevallig ‘gezonder’ dan die pizza met salami die nog véél ongezonder is. Alleen denk je als consument door het misleidende groene A-tje dat je goed bezig bent.
Nou ga daar maar aan staan! Succes aan alle newbie moeders. Je kunt altijd nog terugkeren naar het
ouderwetse avg-tje als je het echt niet weet. Alleen dan wel met de worst van de vegetarische slager…
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag