Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
‘Het wordt een meisje, want de baby wordt vóór december geboren, raaskalt mijn vriendin met een enorme blos op haar wangen. Ik moet om haar lachen, maar ik snap haar ook heel goed. Die eerste weken van je zwangerschap ben je vaak uit het niets ineens super bijgelovig. ‘Het zullen de hormonen zijn’, galmde het vaak om me heen. Ik vond dat vreselijk als, maar wat betreft dit super random geslachtsgokken was ik het er achteraf wel meen eens. Want ook ik dacht: ze zien aan mijn ronde buik dat ik een meisje kreeg. Complete nonsens natuurlijk, maar ontzettend leuk om over te mijmeren.
Lees ook – ‘Ik ben als moeder heel erg vóór de piemelknuffel’ >
Dit soort bijgelovige zaken zijn natuurlijk super onschuldig en dus ook stiekem harstikke leuk even in te geloven. Maar in sommige landen gaan ze net een stapje verder. Zo vertelde een andere vriendin van mij dat ze bijna een dode opengesneden cavia op haar buik had gehad. Ja, laat deze zin maar even op je inwerken. I kid you not. In sommigen delen van Ecuador geloven ze namelijk dat de kleur, de grootte en de positie van de organen van dit arme beestje op magische wijze het geslacht van de baby kan onthullen. Tja en dan mot je zo’n beestje opensnijden. Iek. ‘Oh en ik vergeet ik je bijna te vertellen dat ze de cavia daarna ook nog bakken en opeten…’
“‘Oh en dan vergeet ik je bijna te vertellen dat ze de cavia daarna nog bakken en opeten…”
Heel wat onschuldiger gaat het er in Venezuela aan toe. En ik moet je eerlijk zeggen dat het voor sommige ouders in spé zelfs iets makkelijker wordt gemaakt, want de naam van de baby wordt bepaald op basis van de dag van de week waarop hij of zij geboren wordt. Elke dag van de week heeft een specifieke lijst met namen die aan die dag zijn gekoppeld. Kijk! Dat kan handig zijn. Tja, als je dit zo leest dan is ‘ons’ bijgeloof allemaal vrij onschuldig en niet dwingend. En laten we wel wezen, hoe leuk is het om met een stel vriendinnen een ring aan een touwtje boven je buik te laten bungelen?
Maar goed, to put things in perspective… je weet als ouder toch nooit zeker wat je krijgt. Het kan ook een hen zijn of een jongen dat zich een meisje voelt of vice versa. Dus wellicht moeten we gewoon blij zijn met een gezond kind.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Liefde is prachtig, tot je ontdekt dat jouw sterrenbeeld en dat van je partner samen net zo goed matchen als een peuter en een witte bank.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Als ouder wil je natuurlijk niets liever dan je kleintje na het zwemmen lekker warm inpakken met een zachte handdoek. Maar wist je dat de manier waarop je die handdoek omdoet, een groot verschil kan maken voor de veiligheid van je kind? Zweminstructrice en waterveiligheidsadvocate Nikki Scarnati deelde onlangs een belangrijke tip.