Het is vandaag Paarse vrijdag. Deze dag is begonnen in de Verenigde Staten, toen leerlingen in 2010 paars gingen dragen om hun steun te betuigen aan medeleerlingen die lesbisch, homo, bi+ of trans waren. De kleur paars is weer gekozen omdat deze in de regenboogvlag voor ‘spirit’ staat.
Mijn dochter kwam van de week thuis van school met een paarse krant. Toen ik haar vroeg of er ook kinderen in haar klas zaten die deze steun benodigde, antwoordde ze met “Ja, twee”. Toen ik haar vroeg of ze het goed vond dat we er aandacht aan besteedde, was haar antwoord ontluisterend. “Mam, wij maken ons er allemaal niet druk over. Het zijn jullie volwassenen die er zo moeilijk over doen.” En daarmee sloeg ze wat mij betreft de spijker op de LHBTIQA+-kop.
Laatst nog was ik echt weer even stil toen een vriendin zich beklaagde over alle aandacht die non-binaire mensen tegenwoordig krijgen. “Waarom moeten wij ons aanpassen aan zo’n kleine groep mensen?”, zei ze, gevolgd door een diepe zucht. Zonder hier de moraalprinses uit te gaan hangen: is dat niet juist wat ons mensen beschaafd maakt? Dat we voor elkaar zorgen en in het bijzonder minderheden?
Wat ik ook vaak hoor is dat we met dit soort ‘dagen’ de jeugd juist aan het twijfelen brengen over hun geaardheid; dat het juíst verwarring veroorzaakt. Maar is je hele pubertijd niet één grote verwarring? Ook als je ‘gewoon’ hetero bent? Ik heb vroeger wel eens met een meisje gezoend en ik weet nog dat ik me daarna ontzettend zondig voelde. Als dat nu zou gebeuren, maakt het niets uit. Just explore love. Dat is toch mooi. Ach, misschien vind je mij wel een enorme genderkwibus. Want ik ben ook ontzettend voor de transgenderwet die momenteel in de Tweede Kamer ligt. Ik ben in ieder geval blij dat mijn kinderen op zoek kunnen gaan naar wie ze zijn en van wie ze willen houden in dit leven. Ik bedoel: liefde is liefde. Ok, signing off, ik ga maar eens op zoek naar een paarse trui om vandaag aan te trekken… Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke vrijdag tussen 14.00 en 16.00 leest ze ‘m voor op Wild FM. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.