Beeld: Mark Groeneveld
Remy Bonjasky woont samen met Renate Goet, zonen Cassius en Dean uit eerdere relaties en dochter Skye. Elke maand deelt Remy zijn belevenissen.
Kinderen die aan het sporten zijn; dat is waar ik toch het állermeest van kan genieten. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen dat er een groepje mensen is dat dit wil verstoren. Een groepje mensen? Wie dan? Nou, het zijn op het eerste gezicht normale mensen. Je hebt ze in alle lagen van onze samenleving. Alleen zijn dit geen leuke mensen. Het zijn enge, pusherige, betweterige ouders of verzorgers, ook wel bekend als papa’s en mama’s.
Nee nee, niet álle ouders zijn zo hoor. Een groot gedeelte hoor je niet. Maar er is een groepje dat doet alsof ze er verstand van hebben en zich overal mee bemoeit. Ze verpesten het hiermee voor hun eigen kinderen en hebben een negatieve invloed op de rest van het team. Wil je weten wie het zijn? Nou, die blèrende meute herken je gauw genoeg! Ze gaan in extreme gevallen zelfs met elkaar op de vuist om hun gelijk te krijgen. Dat is toch ongelooflijk? Heeft het met hun eigenwaarde te maken of zijn ze eigenlijk een beetje boos omdat het ze zelf nooit goed is gelukt?
Ik heb het in het verleden ook meegemaakt bij mijn eigen sportscholen, waar we meer dan vierhonderd kinderen trainen; ouders die zich willen mengen in de training. We hebben het gauw de kop ingedrukt door de regel in te stellen ‘bemoeien is de zaal direct verlaten’. De vraag die nu misschien bij je opkomt is: Remy, hoe gedraag jij je dan langs de lijn als je eigen kinderen een wedstrijd spelen? Nou, mij hoor je niet! Het plezier dat mijn kinderen hebben in het spel is voor mij genoeg. Ik probeer geen invloed uit te oefenen op het spel van mijn eigen kids. Laat die van mij maar lekker sporten!
En dan nog iets: als je nagaat dat al die duurbetaalde sporters in Nederland, met hun geweldige technieken en jarenlange ervaring, niet beter presteren als er veertigduizend fans op de tribune de longen uit het lijf schreeuwen voor verbetering van het spel, hoezo zouden kleine Kyano, Joy, Noa of Puk van negen dan wel beter gaan presteren als papa en mama langs de lijn staan te schreeuwen? Mijn advies: geniet van je sportende kind, maar bemoei je er vooral niet mee. Dat is voor iedereen leuker.
Deze column staat in Kek Mama 12-2021.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.