Samyra (39) is moeder van drie dochters (7, 6 en 3). Net als haar man werkt ze parttime om zoveel mogelijk tijd met de meiden te zijn. Want: die zijn maar zo kort klein. Dit en andere inzichten over ouderschap, deelt ze in haar maandelijkse column.
Ah, vrouwen, wat zijn we toch wonderlijke wezens. Wat houdt dat nou in, dat hele vrouw zijn? Dat is een gevaarlijk terrein, want voor ik het weet benoem ik allerlei dingen die mannen ook gewoon kunnen. Bijvoorbeeld geëmotioneerd raken door een mooie film. Of meeleven met die collega die het zwaar heeft. Of vlechtjes maken in de haren van een kind. Dit soort dingen zul je sneller bij vrouwen plaatsen, maar mannen kunnen dit natuurlijk ook. Net als dat er echt wel vrouwen zijn die kunnen inparkeren (behalve ikzelf).
Er zijn allerlei typisch mannelijke of typisch vrouwelijke eigenschappen en gedragingen. Dit is typisch, omdat het over het algemeen meer in een man of juist een vrouw naar voren komt. Dit betekent natuurlijk niet dat dit dan ook altijd zo is. Dit soort dingen verschilt per persoon en zelfs per dag, per moment. Het ene moment zul je meer typisch mannelijke eigenschappen aanspreken, het andere moment juist weer typisch vrouwelijk.
Ik heb altijd grote weerzin tegen die psychologische modellen die je in één hoek zetten. “Jij hebt een rode persoonlijkheid”. Dat hoeft echt niet te betekenen dat je je dan nooit geel of blauw gedraagt. Iedereen draagt een beetje van alles in zich. Geweldig mooi zijn wij mensen toch.
Het afgelopen jaar ging het over de vraag of een moeder wel “moeder” moet heten, of “persoon waaruit het kind geboren is”. Alsof dit ook inwisselbaar is tussen mannen en vrouwen. Alsof mannen (hahaha) een kind zouden kunnen dragen. As if. Iedereen weet dat die al sterven van een mannengriep.
Een kind dragen, dat is namelijk geen eigenschap. Een kind met oerkracht op de wereld zetten is geen eigenschap. Borstvoeding geven is geen eigenschap. Dit zijn zaken die in mijn ogen onlosmakelijk verbonden zijn met moederschap.
‘Gelijkwaardigheid zou geen optie moeten zijn, maar de basis. Gelijkwaardigheid betekent in mijn ogen alleen niet ‘exact hetzelfde’
Ik wens voor vrouwen dat zij (overal ter wereld!) gelijkwaardig zijn, dat zij niet hoeven te vrezen voor hun leven, dat zij volledig trots kunnen zijn op alles dat een vrouw is. Gelijkwaardigheid zou geen optie moeten zijn, maar de basis. Gelijkwaardigheid betekent in mijn ogen alleen niet ‘exact hetzelfde’. Je hoeft niet hetzelfde te zijn of te kunnen om gelijkwaardig behandeld te worden. Gelukkig zijn er juist dingen die ons onderscheiden, die ieder mens uniek maken.
Ik ben in elk geval met trots een moeder die drie kinderen op de wereld heeft gezet. Dit is mijn prestatie, mijn oerkracht, mijn trots. Dit had niet iedere willekeurige persoon kunnen doen. Nee. Dus noem mij geen “persoon waaruit het kind geboren is”. Dit is er één van de vrouwen. Van ons. Van de moeders.
We hoeven het jullie niet te vertellen, maar het leven met kinderen is duur. En het wordt alleen nog maar duurder, want de vaste lasten gaan ook in 2025 weer flink omhoog.
Een kinderwens hebben is een verlangen dat diep van binnen kan branden. Maar wat als jouw wens zó groot is, dat je een grens overschrijdt? Anna (28) deelt haar verhaal over een beslissing die haar leven voorgoed veranderde – en waar ze nog steeds mee worstelt.
Of je nu uit een warm nest komt of niet, je neemt altijd wel iets mee uit z’n jeugd waar je later mee worstelt. Wil je dat soort patronen doorbreken, misschien omdat je nu zelf een gezin hebt, dan is een familieopstelling geen slecht idee.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Bella en Martin zijn hartstikke verliefd, maar toch komt seksen er nauwelijks van. Is het niet de baby die huilt, dan is het wel een ander kind dat het vuurtje weer weet te doven.
Daisy is de trotse moeder van een dochter, maar toen haar relatie strandde, kwam ook haar hoop op een groot gezin in gevaar. Om verlost te zijn van de tijdsdruk liet Daisy haar eicellen invriezen. “Ik hield het stil, want ik was bang voor negatieve reacties.”
