‘De klusjes, die komen later wel’

Sanne Akkerman

15 maart, 2023 - 06:43

Leestijd: 3 minuten

“Jemimee, 04.30!” Ik schrik me het apezuur als de klok van mijn telefoon oplicht. Ik ben de tijd volledig vergeten. En ik niet alleen; ook vriendlief reageert geschrokken. Het is zaterdagavond – of nou ja, nacht – en het borrelen bij de buren was o zo gezellig. Het idee dat we misschien nog maar een schamele anderhalf uur kunnen slapen voordat de sirene van de jongste telg het ochtendreveille aangeeft doet mij al kreunen van ellende. Tsja, eigen schuld dikke bult. Met een ‘bedankt voor de gezellige avond’ trekken we een sprintje naar huis. Mijn hoofd duizelt als ik me in bed heb gemanoeuvreerd. “Niet best dit”, nevelt het in mijn hoofd.

Kater

Het mag een wonder heten dat de baby de volgende ochtend pas om 8.00 uur van zich laat horen; tóch nog drie uur slaap gepakt. Aangezien het mijn ochtendbeurt is, laat ik vriendlief liggen en ga met Amélie naar beneden. Het bonkende hoofd is toch echt een tegenvaller. Verder heb ik last van het licht en voel ik me zo slap als een dweil.

“Een opluchting: toch nog drie uur slaap gepakt”

Eenmaal in de woonkamer zie ik de oudste twee al onder een kleedje op de bank met hun tablets. James vraagt of ik erbij kom zitten en maakt alvast wat ruimte zodat ik straks een warm plekje heb. “Ik kom zo, nog even ontbijten en wat melk voor je zusje maken”, antwoord ik terwijl ik naar de keuken slof.

Lees ook – ‘Ik ben het type dat zich in stilte ergert aan alles en iedereen in de ochtend’ >

Gas terug

Terwijl ik een flesje maak poog ik contact te leggen met mijn dagplanning. O ja, ik moest een nieuwe gordijnrail halen, een kraamcadeautje kopen en nog vijf dikke stapels was wegwerken. In plaats van daarover te gaan stressen besluit ik me over te geven aan mijn kater. Als Amélie haar flesje heeft gehad en daarna vrolijk ligt te kraaien, besluit ik een tosti met extra veel kaas en een dikke klodder ketchup voor mezelf te maken, waarna ik met het vette gevaarte tussen de kinderen op de bank plof. “Zullen we samen Rapunzel kijken?” vraagt mijn dochter. Even later liggen we met z’n drieën tegen elkaar op de bank en vind ik mijn kater opeens zo erg niet meer. Sterker nog, die dwingt me om even gas terug te nemen en rustig tijd door te brengen met mijn bloedjes. En de klusjes, die komen later wel.   Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.