Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (7), Isé (4) en baby Amélie.
“Je had me zó stevig vast, Sanne! Ik dacht echt dat ik zou stikken toen je die arm om mijn nek sloeg en aan me ging hangen en trekken”, zegt mijn moeder als we al nippend aan een wijntje nog even mijn laatste bevalling de revue laten passeren. Ik moet grinniken, want ik weet nog hoe ik haar in de houdgreep hield tijdens het puffen. Vooral toen ik in twintig minuten van zes naar tien centimeter ontsluiting vloog en ik van voren niet meer wist dat ik van achteren nog bestond, kneep ik haar bijna tot moes.
Mijn moeder is bij al mijn drie bevallingen geweest. Mensen zijn daar weleens verbaasd over, terwijl ik me niet kan voorstellen hoe het zonder haar was verlopen. Ik vond het fijn om haar als ervaringsdeskundige aan mijn zijde te hebben. Zij was dan ook degene die samen met mij de weeën wegpufte. Dat kon ze als de beste.
“Mijn moeder was degene die samen met mij de weeën wegpufte”
Mijn vriend was er ook bij, maar die maakte zich onder andere nuttig door me slokjes water te geven door een rietje terwijl ik kronkelend bezig was de weeënstorm te trotseren.
Lees ook – Sanne Akkerman over heftige bevalling: ‘Ongekend wat ons lichaam aankan’ >
Ineens wordt mijn moeders blik een stuk serieuzer. “Ik zit er nu wel om te lachen, maar ik heb die laatste bevalling wel even moeten verwerken, hoor”, zucht ze. Ik weet dat maar al te goed. Er was paniek omdat de hartslag van mijn dochtertje te ver daalde en niet herstelde. Toen haar schoudertje ook nog vastzat, ze er uiteindelijk zo slap als een pop uitkwam en niet ademde of huilde, wisten we niet of het goed zou aflopen. De minuten dat we tussen hoop en vrees leefden, voordat de ambulances kwamen, leken een eeuwigheid te duren. Met wat hulp kwam mijn dochtertje bij, maar de schrik zat er bij ons goed in.
“Zelf heb ik mijn bevalling snel een plekje kunnen geven, maar bij mijn moeder staat het nog op haar netvlies gegrift”
Zelf heb ik mijn bevalling gelukkig snel een plekje kunnen geven, maar bij mijn moeder, die alles heel bewust heeft meegemaakt, staat het nog op haar netvlies gegrift.
Om de stemming wat op te krikken gooi ik het over een andere boeg. “Maar mam, één geruststelling: we zijn niet van plan om voor een vierde te gaan…” Al realiseer ik me dat deze quasi-jolige oneliner wellicht zijn rooskleurige uitwerking op mijn moeder nu nog eventjes mist. Deze column staat in Kek Mama 08-2022. Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
Heeft een groot leeftijdsverschil invloed op je relatie? Leeftijd is maar een getal, zeggen ze. Maar als je moeder je aankeek alsof je gek was toen je een oudere date meenam naar het kerstdiner, dan weet je: het speelt tóch een rol. En niet alleen in de ogen van de buitenwereld, maar soms ook als […]
Je kind gaat uit logeren, leuk! Totdat er ongewenste souvenirs mee naar huis komen. Dat ontdekte Nina, moeder van Alina (7), toen haar dochter na een gezellig logeerweekend ineens hevig begon te krabben. Wat een klein ongemak had kunnen zijn, ontaardde al snel in een drama én een nogal opmerkelijke Tikkie.
Anna (28) kreeg uit het niets een telefoontje van haar zus Jamie (36), met de mededeling dat ze even een paar weken op haar drie kinderen moest passen. Jamie had een babymoon geboekt met haar vriend en geen budget voor een oppas.
Iedere ouder kent het: je wilt een goede indruk maken, maar soms heb je gewoonweg geen tijd of energie om alles zelf te doen. Dus ga je voor een slimme oplossing die toch niet zo slim blijkt.
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.