Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (8), Isé (5) en baby Amélie.
Lees verder onder de advertentie
Laat ik er maar geen doekjes om winden: ik ben een moeder met een ochtendhumeur. Nee, ik loop heus niet de hele ochtend te tieren of te mopperen. Ik ben juist het type dat zich in stilte ergert aan alles en iedereen, zodra ik ‘de luiken open heb’.
Lees verder onder de advertentie
“Kan die baby zich niet even amuseren?”
Aan kinderen die veel te ingewikkelde vragen stellen bij het ochtendgloren, of die gelijk als een tornado door het huis sjezen. En wat te denken van een wederhelft die ’s ochtends op zijn dooie gemak zijn teennagels gaat knippen. (Sowieso het feit dat hij wél fluitend z’n bed uit springt!) En dan een baby die zich niet even twee minuten op de douchemat kan amuseren zodat ik rustig mijn oksels kan wassen. O ja, en mijn koffie die te langzaam uit het apparaat sijpelt, bloedje irritant.
Ochtendhumeur
Ik ben gek op mijn bengels, maar in de ochtend verdraag ik bijzonder weinig. Gek genoeg had ik daar vroeger helemaal geen last van. Mijn moeder, een op en top ochtendmens, trommelde ons zelfs in het weekend op tijd het bed uit. Dat deed me niks. Trouwens, als ik tegenwoordig een goeie nacht heb gedraaid gaat het nog steeds wel prima. Maar ja, slapen met een baby van zes maanden, je kent het wel… En dus kom ik ’s ochtends totaal verrot mijn bed uit.
Voor de kinderen overigens redelijk te verbergen, voor mijn man beduidend minder. Ik kreeg regelrechte wurgneigingen toen ie laatst om zeven uur meende te moeten beginnen over mijn arsenaal aan tassen en dat hij zich daar behoorlijk aan begon te storen. “Dan steek je ze toch lekker in de hens?!” beet ik hem toe. “Koop anders gewoon een eigen huis waar alles naar jouw idiote maatstaven is opgeruimd!!!” blèrde ik verder. Ik schrok er zelf van.
Ik begin pas op te leven als de dag op gang gekomen is, als ik het wéér heb gered om de kinderen op tijd op school af te leveren en de rommel van de ochtend aan kant is. Meestal trek ik dan de conclusie dat mijn emoties weer met me aan de haal zijn gegaan. En steevast beloof ik mezelf plechtig het niet weer zover te laten komen. Maar als ik de volgende morgen mijn ogen opendoe, is de plechtige belofte van de dag ervoor verdwenen als sneeuw voor de zon.
Dit artikel staat in Kek Mama 02-2023, verkrijgbaar in de winkel vanaf 31 januari.Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:*Goedkoper dan in de winkel*Lees elke maand als eerst Kek Mama*Gratis verzondenAbonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.