Beeld: Nine IJff
Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (9), Isé (6) en Amélie (2).
Het is zaterdagochtend en buiten raast de storm door de straten. De lucht is grijzer dan grijs en de regen slaat tegen de ramen. Normaal gesproken zouden we op dit tijdstip staan te verkleumen langs de voetballijn, maar de wedstrijd van James is afgelast vanwege het slechte weer. Niet erg, want nu zitten we heerlijk binnen en kunnen we het rustig aan doen.
“Zullen we anders een spelletje doen?” stel ik voor, terwijl ik tevreden een slok van mijn koffie neem. “Jaaa, leuk!” roepen de kinderen in koor. Ze duiken gelijk de spelletjeskast in. Er volgt nog een kleine discussie over welk spel het gaat worden, Ganzenbord, Memory of toch Stef Stuntpiloot, maar dan valt de keuze uiteindelijk op Uno Extreme. Dit is niet zomaar een kaartspel, maar eentje met een elektronische machine die voor chaos zorgt. Elke keer als je geen kaart kunt uitleggen, moet je op de knop van de machine drukken, en met een beetje pech schiet die een stortvloed aan kaarten jouw kant op. Spanning gegarandeerd.
De kinderen lachen wat af als ik twee keer achter elkaar een hoop kaarten in mijn schoot geworpen krijg, maar de stemming slaat al gauw om als ik mijn kaarten in een mum van een tijd weer kwijt ben en de machine wel heel vaak afgaat in de richting van Isé. “Niet eerlijk!” moppert ze, terwijl ze worstelt om de vele kaarten fatsoenlijk vast te houden. Ook James is daarna het bokje. Na vijf keer drukken regent het
kaarten. Ze vliegen in het rond, landen op de tafel, glijden over de vloer en eentje belandt zelfs in z’n shirt. “Zoveeeel?!” roept James verontwaardigd, maar hij kan er gelukkig ook smakelijk om lachen terwijl hij zijn kaarten probeert te verzamelen.
Maar dan moet Isé weer op de beruchte knop drukken, en natuurlijk vuurt de machine een gigantische stapel kaarten haar kant op. Ze is er helemaal klaar mee. “Ik heb geen zin meer!” zegt ze boos. “En het past ook helemaal niet in mijn hand!” foetert ze, terwijl ze haar kaarten met een diepe zucht neerlegt. Grote broer James heeft hier natuurlijk geen begrip voor, hij vindt dat als je eenmaal een spel begint, je het ook moet afmaken. Ik voel de bui alweer hangen (en niet alleen vanwege de storm buiten), dus voordat de boel escaleert stel ik snel voor om een beker warme chocolademelk te drinken.
Ze is er helemaal klaar mee. “Ik heb geen zin meer!” zegt ze boos
Als de gemoederen weer zijn bedaard, hoor ik James ineens naast me: “Mam, ik wil nog wel een potje spelen eigenlijk.” “Weet je wat,” zeg ik, “haal je buurjongen maar op, dan kunnen jullie samen verder spelen.” James rent enthousiast de deur uit, en binnen no-time is hij terug met zijn buurjongen, klaar voor ronde twee. Ondertussen zet ik me meteen zucht neer op de bank en pak met Isé een puzzel erbij. Eindelijk wat rust. Nou ja, voor zolang het duurt dan…
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.
