Beeld: Nine IJff
Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (9), Isé (6) en Amélie (1).
Toen ik een tijdje geleden in een meubelzaak was, viel ik als een blok voor de roterende eetkamerstoelen. Perfect van formaat, een heerlijk stofje en een passende aanvulling bij de eettafel. Ook niet onbelangrijk: ze zaten erg lekker. Het draaieffect leek me bovendien leuk én handig: nooit meer je stoel naar achteren hoeven schuiven na het eten, maar gewoon even de benen naar opzij zwiepen en opstaan. Ja, dat was echt wat voor ons. Die moesten we hebben! Zonder te aarzelen deden we een aanbetaling en zetten een krabbeltje op papier, waarna het wachten kon beginnen.
Lees ook – ‘Met een hersenschudding en schedelbreukje sprong hij van het klimrek af’ >
Maar liefst drie hele maanden moesten we geduld hebben tot ze geleverd werden. Wat was ik in mijn nopjes toen ik ze eindelijk onder de eettafel kon schuiven. Ons interieur voelde nu echt compleet. Maar toen kwam de verrassing: dat oh zo leuke roterende mechanisme was natuurlijk verre van ideaal met drie jonge kinderen… Kinderen hebben sowieso al moeite met stilzitten, laat stáán met een draaistoel.
Ook vanavond is het weer raak en wiebelen en draaien mijn bloedjes erop los alsof ze in een kermisattractie zitten. ‘Pas nou op’ waarschuw ik. ‘Dit gaat zo mis!’ Maar nog voordat ik mijn zin kan afmaken zie ik van een afstandje hoe Isé haar stoel met een zwiep omdraait en daarbij tegen James zijn elleboog aantikt. Een klodder spaghettisaus vliegt op de tafel en lekt vervolgens op Isé haar broek en daarna op de stoel. ‘Wat had ik nou gezehegd!!’ Ik trek een sprintje om een theedoek te halen – gelukkig komt de draaistoel nu wel van pas – en probeer te redden wat er te redden valt.
“Mijn bloedjes draaien erop los alsof ze in een kermisattractie zitten”
Maar zoals altijd is de schade al aangericht en doet mijn schoonmaakwerk niet veel meer dan de vlek iets
minder opvallend maken. Geïrriteerd bedenk ik me dat er de laatste tijd echt niks fatsoenlijks overblijft van ons interieur: het stucwerk wordt dagelijks aangetast, overal ontstaan vlekken, en de vloer ziet op sommige plekken mat van de krassen. Sorry mam…’ mompelt Isé terwijl ze haar laatste spaghettisliertje naar binnen slurpt. Ik voel mijn irritatie alweer wegebben. Ik kan toch nooit lang boos blijven als ze me met die puppyogen aankijkt. ‘Kunnen we morgen dan niet gewoon patat eten mama?’ Vraagt James.
Daar kunnen we in ieder geval niet mee knoeien!’. Ik kan een glimlach niet onderdrukken.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.