Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Saskia Toonen (36) is getrouwd en moeder van A. (5) en B. (1.5). Ze schrijft en spreekt over emoties, het ego, moederschap, mentale gezondheid en rouw. Eerlijk, luchtig en altijd herkenbaar.
“Zaterdagochtend. We hebben het hele gezin inclusief hond ingeladen in de auto. Mijn man en ik zijn vandaag zes jaar getrouwd en dat gaan we vieren met een nachtje in een luxe tent op een Twentse boerderij. Door de speakers schallen Engelse kinderliedjes, door de oudste uitgekozen. Geen idee hoe het is ontstaan, maar al jaren kiest hij uit een rijk arsenaal aan talen kinderliedjes uit. Engels, Spaans, Italiaans, Fins, Zweeds en Frans zijn favoriet. De jongens knabbelen aan een broodje, mijn man en ik genieten van de rust, omdat je nooit weet tot hoe lang die duurt.
‘Oh shit’, zegt mijn man plots, ‘heb jij condooms meegenomen?’ Sinds ik een jaar voor m’n eerste zwangerschap de hormonen definitief gedag zwaaide, we op dit moment geen derde kind wens hebben, maar ik de sterilisatie van mijn man nog te vroeg vind, doen we ‘het’ met condoom. Het voelt iedere keer een beetje als een spannende one night stand als m’n man het condoom omrolt.
Ik denk aan mijn toilettas en wat ik er in de gauwigheid allemaal ingegooid heb, maar condooms kan ik me niet herinneren nee. ‘Nee, kak’, zeg ik.
‘Wat? Papa, mama, wat?’, klinkt er op dat moment vanaf de achterbank. Nadat mijn ouders vroeger zo vaak zeiden ‘dat leggen we uit als je groter bent’ heb ik me voorgenomen om alle vragen van de vijfjarige eerlijk te beantwoorden in voor hem begrijpelijke taal. ‘Kak’, zegt de jongste.
‘Een condoom doet papa om zijn piemel als we vrijen, zodat we niet nog een kindje krijgen’. Iedere keer als ik on the spot een vrij heldere definitie eruit geperst krijg, ben ik trots op mezelf. Het blijft stil op de achterbank, een teken dat de hersenen van de vijfjarige nu op volle toeren werken om de uitleg te verwerken. Ik weet dat er zo een wedervraag zal komen, en ben benieuwd – en licht bevreesd – welke dat zal zijn.
“Ik geef mezelf een schouderklopje voor een stukje normaliseren van seks”
‘Doen jullie dat dan ’s nachts? Want wij zijn daar nooit bij, toch?’
Mijn man en ik grinniken. ‘Ja want dat is iets voor ons tweeën’, leg ik glimlachend uit, ‘voor papa en mij. Later als jij gaat vrijen met iemand die je leuk vindt, in bed of op de bank of op een andere plek die jullie samen fijn vinden..’ – ik wil zijn beeld van vrijen niet meteen omkaderen tot nachtelijk in bed – ‘zijn wij daar ook niet bij’.
Weer is het stil. Op ‘Polly put the kettle on’ na. Ik geef mezelf een schouderklopje voor een stukje normaliseren van seks, dat wat ik vroeger zo gemist heb, waardoor ik zo lang zoveel schaamte heb ervaren voor mijn lijf en mijn gevoelens, niet wetend wat ik ermee moest. Ik wil dat onze jongens opgroeien met het idee dat het super normaal is om te vrijen. Dat hij zijn wensen uit zal durven spreken, de wensen van de jongen of het meisje waar hij mee gaat vrijen zal respecteren. Dat ie ruimte zal voelen.
Dan klinkt er gegiechel van de achterbank. ‘Of je kan vrijen in een raket’, roept ie met glimmende ogen.
Missie geslaagd.”
Lees meer van Saskia:
Saskia: ‘De voortdenderende trein van het gezinsleven komt niet tot stilstand’
Saskia: ‘Hij wijst me af, hij wil me niet als moeder’
Saskia: ‘Maandenlang voelde ik minder goed liefde voor hem dan voor ons eerste kind’
Wil je meer te weten komen over Saskia? Volg haar avontuur op Instagram via @saskiatoonen.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.