Er ontglipt mij weleens wat geklaag over het moederschap. Te vaak, durf ik toe te geven, en daarom besloot ik de boel eens over een louter positieve boeg te gooien.
Een week lang hield ik een lijst bij van alle keren dat ik overvallen werd door een mazzeltje aangaande het moederschap. Een gelukje, een meevallertje, een genoegen. Eens kijken of dat wat verandering kon brengen in al dat gezanik van mij.
Het begon maandag gelijk met een enorme schijtluier bij de oppasoma. Een vlaai van de ergste substantie met de naarste geur. En ik hoefde er niks mee. Want het gebeurde onder het oog van de oppasoma. Gelijk een meevaller van de bovenste plank, vond ik. Het werd het eerste punt op mijn lijstje en ik kreeg de smaak te pakken. Nog geen 48 uur later bestond mijn lijst al uit de volgende gelukjes:
Naast een boel om over te klagen, bleek er ook best een boel geluk in het spel. Een hapje eten zonder tegenwerken, onverwachts een redelijke nacht slapen, allebei haar sokken heel de dag niet uitgetrokken: ik schreef het allemaal op en aan het einde van de week had ik een hele waslijst. ‘Het viel deze week best mee met de ziektekiemen’, durfde ik er zelf aan toe te voegen, ondanks mijn eeuwige angst om dingen te jinxen. Ik dacht mijn lijst daarmee te beëindigen voor de week, toen er plots een melding op mijn scherm verscheen. Het kwam van de ‘Oei, ik groei’-app. ‘Rosie heeft sprong 7 voltooid’, stond er. Ik bekeek het sprongenschema dat ik normaal gesproken liever mijd, omdat ik de neiging heb er nogal nerveus van te worden. En ja hoor… er bleek een hele sprong achter de rug, zonder dat we iets van de bijbehorende ellende gemerkt hebben. Hallelujah! Het kwam met koeienletters op de lijst.
Van stiekeme sprongen tot schijtluiers bij de oppas: het moederschap leek ineens een aaneenschakeling van geluksmomenten te zijn. De week erna ging ik op een herontdekte roze wolk door het leven. Tot op een dag mijn ontbijt naar boven kwam: buikgriep. Toch gejinxt, zuchtte ik. Plots verscheen er een melding op mijn scherm: een appje van de oppasoma. Ook ziek, dus ze kwam niet. Het moederschap bleek geen keten van geluk. Soms blijft een schijtluier je bespaard, en soms moet je er zelf mee dealen terwijl je tevergeefs kotsneigingen onderdrukt, zo leerde ik die dag. Misschien is dát wel het moederschap.
Tara (29) is moeder van dochtertje Rosie (11 maanden). Volg haar momlife via Instagram.com/tarastokdijk
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Dat het ouderschap zwaar is, zal weinig moeders verbazen. Maar wist je dat meer dan 1 op de 4 moeders tijdens het voeden in slaap valt? Begrijpelijk? Absoluut. Maar ook risicovol, zeggen experts tegen Parents. Zo houd je volgens hen jezelf én je baby veilig.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”