Peuters met driftbuien, spuitluiers precies als je de deur uit bent, die eindeloze stapel was waar nooit een einde aan komt en de gebroken nachten waarvan je niet weet wanneer het ophoudt (of hoe erg het nog wordt). Dat de tropenjaren pittige tijden zijn hoef ik je niet te vertellen. Maar wat we wel willen weten: hoe houd je ze vol? Redacteur Marloes heeft de ultieme tip om de tropenjaren te overleven.
“Toen mijn dochter anderhalf jaar oud was en wij nog steeds heel veel moeite hadden met haar te laten inslapen, zaten mijn vriend en ik volledig in de overleefmodus. Onze dochter had veel moeite met inslapen, dus we moesten haar of in slaap wiegen of rondlopen met de kinderwagen. Op dagen dat ik met haar was ging ik drie keer per dag met haar wandelen.
Of het nu regende of sneeuwde, dat maakte niet uit. We liepen al anderhalf jaar op ons tandvlees qua slaap, onze weerstand was beneden nul, dus we waren elke maand wel een keer ziek en de wallen waren diep en paars.
Mijn vriend en ik zijn allebei introvert. Dat betekent niet dat je niet-sociaal bent, maar dat je oplaadt door alleen te zijn. En je me-time daalt drastisch als je een kind krijgt. Uit onderzoek blijkt dat ouders met jonge kinderen gemiddeld 17 (!) minuten me-time per dag hebben. Mijn energielevel was dus zo laag, omdat ik nauwelijks kon opladen door het slaapgebrek en omdat ik (bijna) nooit meer alleen was.
Lees ook: Terug op de buis: vanaf deze datum start het tweede seizoen van de serie Tropenjaren
Toen opperde mijn zwager het idee om een oppas te zoeken. Niet voor avondjes uit (daar hadden we geen energie voor), maar voor overdag. Als onze dochter alleen slaapt in de kinderwagen overdag, dan hoeven wij er toch niet per se achter te lopen? Terwijl een oppas rondjes loopt, kunnen jullie bijslapen, sporten, naar de kapper, iets voor jezelf doen en niet bezighouden met de vraag: gaat het volgende dutje wel of niet lukken?
In het begin voelde ik eerst veel weerstand. Een oppas op een vrije dag om iets voor jezelf te doen en haar dus minder zien? Nee, geen sprake van. Mijn vriend gaf aan dat hij hier wel behoefte aan had. Hij was voor de zoveelste keer ziek geweest die winter en ik zag dat het menens was. “Laten we het op z’n minst een maand proberen. Eens per twee weken, een oppas op vrijdag. Als het niet werkt, dan stoppen we weer.” Ik ging overstag, we vonden de allerliefste oppas en ik heb geen dag spijt gehad.
Lees ook: Hoe overleef ik… slaaptekort?
Onze dochter vond onze nieuwe oppas namelijk meteen superleuk. Iemand die andere spelletjes met haar deed, nieuwe knutselideeën bedacht en andere, grotere speeltuinen opzocht. En wij konden ein-de-lijk opladen. Bijslapen, uitrusten, sporten, administratie-dingen doen waar je focus bij nodig hebt of eindelijk weer een keer iets met z’n tweeën doen.
Mijn advies om de tropenjaren te overleven is dus: neem af en toe een oppas, ook als je niks bijzonders hebt gepland. Rust uit, laadt op en doe iets voor jezelf. Gun dit jezelf. Al doe je het vier uurtjes per maand: het maakt echt een verschil. De problemen met slapen en onze dochter zijn niet weg. Maar door af en toe écht te kunnen opladen, ben ik een betere moeder en kan ik de pittige tropenjaren beter aan.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Soms staat het gewoon in de sterren geschreven: bepaalde moeders hebben een hart van goud, maar dat maakt ze soms ook net iets té lief. Ze willen alles en iedereen tevreden houden, maar vergeten daarbij zichzelf.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (14) en Phaedra (11). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
De waarheid over Sinterklaas: hij komt bij ieder kind anders binnen. De een vogelt het zelf uit, de ander blijft zelfs na de onthulling stug geloven. En valt het kwartje niet vanzelf, dan helpt oma wel een handje.