Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (7) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Afgelopen week was ik met Amerikaanse vrienden aan het eten toen ik de vraag kreeg of ik goed was in tennis. Mijn antwoord: ‘Mja wel oké, ik speelde vroeger veel tennis, maar ik heb het al een aantal jaren niet meer gedaan’. Hierop antwoordde een vriend uit LA: ‘What kind of answer is this? Just say yes I rock tennis!’ Hij vond mij veel te bescheiden. Op dat moment voelde ik me weer echt Nederlands. Wij, Nederlanders, schreeuwen het niet van de daken wanneer we een prijs hebben gewonnen of ergens goed in zijn. Hier in Amerika wel. Of dit nu arrogantie van de Amerikanen is of nuchterheid van de Nederlanders… het heeft beide wel zijn charme vind ik.
Lees ook – ‘Als moeder wil ik Xess supporten en tegelijkertijd beschermen’
Die Nederlandse nuchterheid wordt toch wel duidelijk wanneer je in het buitenland bent. Ik merkte het vooral toen ik in Italië woonde. De eerste keer dat een Ferrari mij voorbij reed en mensen naast mij op de stoep begonnen te klappen en te roepen ‘Bravo, bravo’, stond ik versteld. Er zit vast een Italiaanse bekendheid in de auto, dacht ik. Maar dit bleek niet het geval. Mensen op straat keken met bewondering naar de man achter het stuur, de man die zich deze dure auto kon veroorloven. Ook al kende ze hem niet, ze juichten hem toe. Ze juichten succes toe. Als je in Nederland in zo’n auto voorbij rijdt, krijg je eerder naar je hoofd dat je een opschepper bent. ‘Want doe maar gewoon normaal.’
“Er zit vast een Italiaanse bekendheid in de auto, dacht ik”
Ergens vind ik het ook wel inspirerend dat in andere landen, zoals in Amerika en Italië, mensen elkaar zo toejuichen wanneer ze iets bereikt hebben. Nu hoeven mensen naar mijn mening niet te klappen als iemand met een mooie auto door de grachten van Amsterdam rijdt, maar we mogen elkaar wel wat meer complimenten geven en onszelf wat meer credits. Mijn nieuwe antwoord: Ja, ik ben goed in tennis! Ik doe het al vanaf jongs af aan en vind het megaleuk om te doen!
Yolanthe zet zich met haar stichting Free A Girl in om kinderen in een veilige wereld te laten opgroeien, zonder seksuele uitbuiting. Wil jij een steentje bijdragen? Koop dan de Cabau X Free A Girl Hoodie en strijd mee.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]