Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (7) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Ichi-go ichi-e. Een Japanse idioom dat staat voor het koesteren van het onherhaalbare moment. Ik las het in een gedicht en moest gelijk denken aan een belangrijke herinnering uit mijn jeugd. Ik denk dat iedereen wel een bepaalde herinnering heeft die hij of zij met zich meedraagt als steun in het leven.
Ik ben opgegroeid met het Christendom, ben gedoopt, heb de communie en het vormsel gedaan en ben nog altijd gelovig. Ondanks dat ik het niet eens ben met alle aspecten die in de Bijbel staan, voel ik me diep verbonden met het geloof en de wijze levenslessen die het ons meegeeft.
Toen ik zeven jaar oud was, was ik misdienares in de kerk op zondag. Thuis hadden we een zware week achter de rug. Mijn moeder, alleenstaand, met 13 kinderen, probeerde alles draaiende te houden. Dit was zwaar voor haar. Maar ook als kinderen hadden we het niet makkelijk. We waren gevlucht uit Spanje en droegen verdriet en trauma’s met ons mee. In die week heb ik veel verdriet gezien bij mijn familie.
“We waren gevlucht uit Spanje en droegen verdriet en trauma’s met ons mee”
De kerk was voor mij een plek van warmte en hoop. Toen ik die zondag in de kerk ging bidden, voelde het alsof een deken van warme liefde over mij heensloeg. Ik keek omhoog naar het glas in lood waar de zon doorheen kwam. Het voelde alsof God tot me sprak, bij me was en me de liefde gaf die ik nodig had. Alsof hij zei: “Het komt goed. Met je familie, met jou. Ik ben hier. Ook al heb je geen vader, ik ben hier.” Dat moment vergeet ik nooit meer. Ik deed in mijn gebed een belofte om me voor altijd vast te houden aan de verbintenis die op dat moment voelde en dat ik voor altijd mocht leunen op dit gevoel van warmte en kracht.
Of je nu gelovig bent of niet, gelooft in het universum of in helemaal niks. Soms zijn het de kleine momenten die ons kracht geven. Een mooi moment dat ons laat lachen. Een liefdevolle ervaring die ons warmte geeft of de woorden van een ander die ons moed inspreken. Houd je vast aan de mooie momenten in het leven. Misschien klinkt het zweverig of dramatisch, maar so be it. Als het maar werkt, toch?
Verena heeft drie kinderen en een druk gezin, maar ook een diep verlangen naar af en toe een momentje voor zichzelf. Haar vriendin Lisa denkt hier anders over. Ze besloot haar drie kinderen mee te nemen naar het feestje dat eigenlijk alleen voor volwassenen bedoeld was.
Heeft een groot leeftijdsverschil invloed op je relatie? Leeftijd is maar een getal, zeggen ze. Maar als je moeder je aankeek alsof je gek was toen je een oudere date meenam naar het kerstdiner, dan weet je: het speelt tóch een rol. En niet alleen in de ogen van de buitenwereld, maar soms ook als […]
Sommige kinderen trekken vanaf dag één naar dieren toe alsof ze een magneet in hun kleine knuistje hebben. Ze aaien élke hond die ze tegenkomen, stoppen slakken in hun jaszakken (want hij had het koud) en houden fanatiek bij welke eenden er in de sloot wonen.
Je kind gaat uit logeren, leuk! Totdat er ongewenste souvenirs mee naar huis komen. Dat ontdekte Nina, moeder van Alina (7), toen haar dochter na een gezellig logeerweekend ineens hevig begon te krabben. Wat een klein ongemak had kunnen zijn, ontaardde al snel in een drama én een nogal opmerkelijke Tikkie.
Anna (28) kreeg uit het niets een telefoontje van haar zus Jamie (36), met de mededeling dat ze even een paar weken op haar drie kinderen moest passen. Jamie had een babymoon geboekt met haar vriend en geen budget voor een oppas.
Kimberley van Heiningen is getrouwd met Kevin en (bonus)moeder van Norah (7) en Jackie (2). In juli komt daar een kleintje bij.