Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (8) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Lees verder onder de advertentie
Een stukje uit mijn journal van 2019. De dag dat ik en mijn zoontje naar LA verhuisden;
Daar sta je dan. Koffer in de ene hand, kind vast aan de andere hand. Een nieuw avontuur. Honderden mensen die met een ultravaart voorbijlopen, allerlei talen behalve mijn eigen. Heel veel mensen, maar toch een gevoel van eenzaamheid. Daar gaan we weer. Toch voelt het anders. Dit is niet het zoveelste land dat ik mijn thuis moet noemen. Niet de zoveelste plek die ik me eigen maak en vervolgens weer los moet laten. Dit is een plek waarvan ik al heel mijn leven droomde. De plek waar ik me wil herontdekken. De plek die mijn zoontje later zal omschrijven als zijn thuis tijdens zijn jeugd.
Het voelt fijn om op een plek te zijn waar niemand mij kent. Waar ik in anonimiteit kan leven en me kan focussen op Xess. Geen vlucht, maar een bewuste keuze. Een keuze voor een nieuw leven voor mij en mijn zoon. Voor het eerst was het echt 100 procent mijn keuze om te verhuizen. Alles eraan voelde goed. Geen stress over hoe nu verder, maar een opluchting. Daar gaan we. Een nieuw avontuur.
“Daar gaan we weer en toch voelt het deze keer anders”
Lees verder onder de advertentie
Terwijl we het vliegveld uit lopen, voel ik de druk op mijn borst. Ik moet het goed doen. Ik ben blij dat ik deze stap heb gemaakt, maar spannend vind ik het wel. Niet de keuze, maar de verantwoordelijkheid als moeder. Heb ik het juiste gedaan voor het geluk van mijn kind? Ja. Ik voel het. Dit is de beste beslissing. Ik laat het los, zucht, want ik weet dat, na alle verschillende plekken die ik thuis heb moeten noemen, het beste thuis de plek is waar je je rustig en veilig voelt. LA wordt ons nieuwe thuis.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Sabrine (34) had duidelijke regels voor kraambezoek: handen desinfecteren, afstand houden en géén foto’s online. Maar haar schoonmoeder dacht daar heel anders over.