Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (8) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Lunchpakketjes zijn tegenwoordig gevuld met boterhammen in perfecte blokjes, komkommers in Disney-figuurtjes uitgesneden en verassingen onder het brood. Het lijkt bijna of ouders strijden om de titel ‘beste broodtrommel van het schoolplein’. Ik herinner mijn broodtrommel van vroeger niet. Die was er namelijk niet.
Lees ook – ‘Xess heeft nog nooit een verkeerd woord over z’n vader gehoord’ >
Toen ik op vijfjarige leeftijd naar Nederland verhuisde vanuit Spanje met een gezin dat toen bestond uit acht kinderen, hadden we het niet breed. Mijn moeder moest elk dubbeltje omdraaien. Een mooie broodtrommel met een kwarkbol en groentefiguurtjes zaten er niet in. In mijn tijd waren broodtrommels ook geen kunstwerken. Als je geluk had kreeg je een ligakoek mee bij je bruine boterham met kaas.
“Het lijkt bijna of ouders strijden om de titel ‘beste broodtrommel van het schoolplein”
Toch roepen die lunchpakketjes minder fijne herinneringen bij mij op. Bij ons op school kwam er in de pauze een melkkar het klaslokaal binnen met allemaal verschillende melkpakjes waaronder chocolademelk, karnemelk en gewone melk. Kinderen die lid waren van de melkkar kregen een pakje melk en een ligakoek. Ook kregen kinderen die lid waren een tijdschrift: de Okki of de Bobo tijdschrift. In mijn jeugd waren die helemaal het einde. Ik was de enige in de klas die geen lid was van de melkkar en de Bobo. Mijn moeder kon dit niet betalen voor alle kinderen.
Als kind voelde ik me op de basisschool al een buitenbeentje, omdat ik werd gezien als ‘dat Spaanse meisje in dat grote gezin’, maar dat werd door de lunchpakketjes nog erger. Kinderen kunnen soms best gemeen zijn tegen kinderen die ‘anders’ zijn. Lunchpakketjes dragen hieraan bij, want het ene kind heeft een mega fancy broodtrommel en het andere kind krijgt een appel en een broodje kaas.
Toch zie ik wel een mega vooruitgang in lunchpakketjes en het voedselaanbod op scholen. In mijn jeugd rook je nog net niet het frituurvet van alle kantinesnacks in de klaslokalen. Kinderen leren om gezond en gevarieerd te eten is superbelangrijk. Als dat moet met Disneyfiguurtjes en perfecte blokjes, dan ben ik voor.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Sabrine (34) had duidelijke regels voor kraambezoek: handen desinfecteren, afstand houden en géén foto’s online. Maar haar schoonmoeder dacht daar heel anders over.