Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Het afgelopen jaar heeft mijn zoontje Xess twee van de belangrijkste mensen in zijn leven verloren. Zijn opa en oma, allebei 59 jaar, allebei aan kanker. Vanaf de dag van de diagnose tot hun laatste adem was hij erbij. Hij zag hun strijd, hun kracht, hun liefde. En toen het moment kwam om afscheid te nemen, wilde hij écht afscheid nemen. Hij stond daar, zijn kleine handje op de kist, tranen over zijn wangen, en hij gaf ze nog een laatste kus.
Als moeder brak het mijn hart. Ik wilde hem beschermen tegen dit grote verdriet, maar wist ook dat ik hem niet moest weghouden. Dat hij zelf heel goed voelde wat juist was voor hem. “Mama, waar gaan ze nu naartoe?” vroeg hij me. Ik slikte mijn eigen tranen weg en zei: ‘Ze zijn niet weg, lieverd. Je draagt ze altijd bij je. In je hart, in je herinneringen.’
Ik wilde hem beschermen tegen dit grote verdriet, maar wist ook dat ik hem niet moest weghouden
Nu we weer thuis zijn in LA, is rouw nog steeds een dagelijks gesprek. Soms benoemt hij het zelf, soms merk ik het aan zijn blik. Verdriet komt in vlagen, en ik wil dat hij weet dat dat oké is. Dat hij mag huilen, dat hij mag praten, maar ook dat hij mag lachen om mooie herinneringen.
Dus doen we dat samen. We kijken naar grappige filmpjes van opa en luisteren oma’s lievelingsliedjes. We vertellen verhalen over hen en Xess maakt tekeningen met lieve berichtjes voor ze die we in de een doos stoppen, alsof ze ooit terug zullen schrijven. En soms, als hij zich even heel dicht bij hen voelt, kijkt hij naar de sterren en zegt: “Ik denk dat ze kijken, mama.” En ik voel met heel mijn hart dat hij gelijk heeft.
Eerder schreef Yolanthe over de bijzondere droom die Xess had. Lees die column hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Sabrine (34) had duidelijke regels voor kraambezoek: handen desinfecteren, afstand houden en géén foto’s online. Maar haar schoonmoeder dacht daar heel anders over.