Beeld: privé
Nadia Jansen-Cook (32) gaat ieder jaar met man Roderik en kinderen Hugo (2) en Pippa (1) naar de oer-Engelse Cotswolds, voor de nodige dosis cottages, pubs en chicken pies.
“Zodra ik met een Engelse in Engeland praat, voel ik me al thuis. Ik ben half-Engels en kan erg genieten van die droge, sarcastische Engelse humor. En ik heb een soft spot voor de Engelse keuken – al is dat misschien niet de juiste uitdrukking hier, want ‘de’ Engelse keuken is flauw en saai. Maar ik hou ervan: de chicken of mushroom pies, de fish ’n chips, scones – die eet ik iedere dag als ik er ben.
En ik ben een enorme theeleut op de Engelse manier. Geen groene zakjes of kamille, nee, ik wil mijn thee donker, zoals lapsang souchong of earl grey. Die krijg je daar standaard, en meestal met een scheut melk erin, ongevraagd.
Om al die redenen ga ik ieder jaar naar Engeland, maar ook omdat we er vrienden hebben wonen. Ik heb vroeger in Oxford gestudeerd en ging dan in de weekenden vaak met hen naar familie die in de buurt woonde. Zo kwam ik regelmatig in de Cotswolds. Daar is het prachtig. De natuur is geweldig, en overal zie je van de typische golden stone houses en de Wolds, de glooiende heuvels. Heel idyllisch.
“Overal zie je van de typische golden stone houses en de Wolds, de glooiende heuvels. Heel idyllisch”
Burford vind ik het perfecte dorpje in de Cotswolds. Eigenlijk is er maar één hoofdstraat, waarlangs de huisjes en winkels scheef op een heuvel staan. Daar halen we bij Huffkins koffie en een scone voordat we naar het Cotswolds Wildlife Park gaan. Dat is een combinatie van Beekse Bergen en Ouwehands Dierenpark: wel groot, maar bewandelbaar, met een speeltuin en een treintje. Perfect.
Soms slapen we bij vrienden, maar meestal logeren we in The Five Alls in het nabijgelegen dorpje Filkins. Dat is een pub waarvan de eigenaren de oude stallen hebben omgebouwd tot extra kamers. Het voordeel van deze plek is dat je er heerlijk kan eten – ideaal als je met kinderen op reis bent. Nadat we ze op bed hebben gelegd, gaan wij met de babyfoon in het restaurant zitten. Daarna sluiten we de dag altijd af met port en kaas bij de open haard. Want dat is zo fijn aan de pubs daar: er is bijna altijd wel een vuurtje binnen. De sfeer is er uniek, met het balkenplafond en de vloer die vaak een beetje ongelijk loopt. De mensen die er komen zien eruit alsof ze een eindeloze wandeling hebben gemaakt, met een waxjas, regenlaarzen en een flinke hoed tegen de regen. Maar dat is gewoon hoe ze zich daar kleden; vaak stappen ze zo uit de auto.
We beginnen ons verblijf altijd met het zoeken naar een leuk koffietentje. Vanaf die plek bepalen we naar welk dorpje we gaan. Dat doen we vaak met behulp van wandelboekjes uit de Pub walks-serie, met wandelingen die altijd beginnen of eindigen bij een pub. Dit jaar waren we ook in Chiltern Hills, waar je vooral tussen de glooiende heuvels loopt, met gekleurde velden – in de herfst is dit prachtig.
“Eerst zoeken we altijd een leuk koffietentje en dan bepalen we naar welk dorpje we gaan”
Cotswolds kent ook zo’n glooiend landschap, daar worden de stukken land opgedeeld door dry stone walls, muurtjes gemaakt van grote keien, zonder cement, wat een heel mooi effect geeft. Wij pakken altijd de route die van het dorpje Upper Slaughter naar Lower Slaughter loopt. Je wandelt dan langs heel veel bekende plaatsjes, zoals Stow-on-the-Wold, waar we vaak op zoek gaan naar een farmers’ market. Daar vind je heerlijke producten uit de streek. Ik zie er altijd dingen die bij ons in Nederland heel exclusief in delicatessewinkels worden verkocht, maar daar gewoon op een tafellaken liggen uitgestald. Bijzondere paddenstoelen, goeie worsten, zelfgemaakte jammetjes, noem het maar op.
Veel van de wandelingen die we maken gaan over landgoederen van oud-Engelse families; daar mag je overheen lopen als er een public-right-of-way is, een eeuwenoud recht van overpad. Zodra je over hun hek bij het footpath-bordje klimt, voelt het daardoor meteen heel avontuurlijk. Vooral de kinderen vinden dat leuk. Het wandelen met hen prima te doen: ze zitten in rugdragers en draagzakken en slapen wanneer ze willen slapen – en natuurlijk zijn ze ook weleens ontevreden, maar dan gaan we een pub in voor de lunch en is iedereen weer blij.
“‘Soms regent het, maar dan is het daarna juist lekker om bij een vuurtje in de pub te zitten”
Onderweg tellen we koeien, kijken we naar die grote machines die de oogst binnenhalen of plukken we verse bramen met supermooi uitzicht om ons heen: al die kleuren groen, geel en rood, zover als je kan kijken heuvels en de zon die tussen de bewolking door schijnt. Grappig genoeg hebben we ook altijd wel wat regen, maar lopen we nooit de hele dag in een bui. En na wat regen is het juist lekker om weer bij een vuurtje in een pub te zitten met een glas wijn – of beter, een pint. Het zijn eigenlijk die simpele dingen die het daar heel bijzonder maken. En dat elk jaar weer.”
In Cotswolds Wildlife Park gaan we altijd even kijken bij de neushoorns: heel bijzonder om die van zo dichtbij te zien. Maar de boerderijdieren zijn net zo leuk, daar mag je met de kinderen gewoon tussendoor wandelen.
cotswoldwildlifepark.co.uk
Eigen gids
De boekjes van Pub Walks zijn heel handig als je gaat wandelen. Wij gebruiken Guide to the Cotswolds pub walks van Nigel Vile, maar er zijn ook andere boekjes voor deze omgeving. De wandeling tussen Upper en Lower Slaughter gaat dwars door landgoederen heen, met prachtige uitzichten. En met de high tea in the Manor House heb je zo een perfecte Engelse dag.
Naar de markt
Rijd je van de Cotswolds richting Londen, bezoek dan het mooie stadje Henley-on-Thames – bij voorkeur op een tweede zaterdag of vierde donderdag van de maand, want dan is er markt.
henleytowncouncil.gov.uk/services/markets
Lees ook: Met deze tips scoor je altijd de beste hotelkamer >
Bij The Slaughters Manor House, een 17e-eeuws landhuis in Lower Slaughter, doen we altijd een high tea, uiteraard met scones. Je kunt er ook slapen, maar dat is niet goedkoop.
slaughtersmanor.co.uk
Win-win
In The Five All logeren we graag, omdat we in deze traditionele pub kunnen eten terwijl de kinderen boven slapen. De kaart is net uitgebreid genoeg om een lang weekend mee uit te zingen. De grote familiekamer voor vier personen kost 120 pond per nacht.
thefiveallsfilkins.co.uk
Als je van eten én lokale producten houdt, dan is Daylesford farm echt een aanrader. Je kunt er wandelen over het land, en er is een grote boerderijwinkel en een café. Ze hebben zelfs een organic spa gebouwd.
daylesford.com
By the river
Bij Pierreponts café in het dorp Goring-on-Thames (eigenlijk ten zuidoosten van de Cotswolds) drink je koffie aan de Theems. Je kunt er trouwens ook ontbijten of lunchen; ze hebben de heerlijkste taarten, salades, quiches, noem maar op. En je kan er gevulde picknickmanden bestellen.
pierreponts.co.uk
Dit artikel staat in Kek Mama 04-2022.
Meer reisverhalen? Volg ons op Facebook.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
