Zuid-Frankrijk en Spanje met de camper: ‘Alsof we ineens in de Grand Canyon waren’

Nienke Blokhuis

20 januari, 2022 - 05:32

Leestijd: 6 minuten

“‘We gaan niet naar Frankrijk hoor, daar ben ik vroeger als kind al zo vaak geweest.’ Erik en ik hadden het over onze eerste grote reis met onze camper Freddy toen hij het zuiden van Europa opperde. Nee, het moest een vettere reis worden. Erik droomde van Mongolië, mij leek Scandinavië wel wat. We zouden voor het laatste gaan, tot we op de dag voor vertrek ontdekten dat Bruno niet mee zou mogen, als niet-gevaccineerde Nederlander.

Zonnebloemen en wijnvelden

‘Frankrijk is ook hartstikke vet’, probeerde Erik weer. En dus ging ik zoeken of daar misschien iets anders te vinden was dan de aangeharkte campings waar ik vroeger met mijn ouders stond. Ik vond een site, France Passion, met adressen waar je bij Franse boeren op het erf mocht staan. Kijk, zo wilde ik het wel proberen. Toen we de route bekeken, besloten we al snel niet de snelwegen te pakken, maar de kleinere D-wegen. We konden met oud beestje Freddy toch niet harder dan 85 kilometer per uur, en op deze manier konden we veel meer van Frankrijk en Spanje zien.

“Bruno genoot van onze slaapplekken op het erf van Franse boeren.”

We begonnen langs de kust in Bretagne, waar ik het altijd een beetje Schotland-achtig vind, met die kliffen, het grauwe weer en de ruige natuur. Dan langzaam richting het zuiden, waar we al snel tussen de zonnebloemen en wijnvelden reden. Maar pas echt blij werd ik toen we een grote Franse Lidl aandeden waar ik, heel burgerlijk, even los kon gaan. Bruno genoot van onze slaapplekken bij de boeren; vaak mocht hij kijken bij de tractors of helpen met druiven plukken.

Zo de bergen in

Eenmaal in Spanje zaten we vooral in de bergen. Niet alleen de Pyreneeën, maar ook de Picos de Europa, een Noord-Spaanse bergketen die niet ver van de kust ligt. Daar verbleven we op een camperplek aan de voet van een bergkam; we liepen zo de bergen in. De dorpjes in Spanje waren zo mooi, vooral in het wijngebied La Rioja. Het licht was er bijzonder en alles had die typische zandkleur, alsof het allemaal uit de grond was opgetrokken.

Toen we net in Spanje waren, besloten we ons tempo iets aan te passen. Ons doel was om Noordwest-Spanje te bereiken, maar het voelde te gehaast; alsof we dat punt vlug moesten aantikken om vervolgens weer heel snel naar huis te rijden. Liever wilden we echt even zijn op de plekken waar we aankwamen. Het was sowieso een beetje zoeken, ook omdat het onze eerste reis was met Bruno en Freddy. Hoe doe je dat onderweg met slaapjes, hoelang rijden we achter elkaar?

Na een week of twee concludeerde ik dat we dan wel op reis waren, maar eigenlijk deden we hetzelfde als thuis, alleen op een andere plek. Urenlang een boek lezen, doen wat je wil: het zat er gewoon niet in. We ontdekten ook dat steden niet handig zijn. Parkeren met een camper is gedoe, Bruno liep steeds weg als we op een terrasje zaten. We hebben zelfs het Guggenheim in Bilbao overgeslagen, terwijl Erik dat heel graag wilde zien.

Pittige wandelingen hebben we ook niet gedaan, gelukkig was er met de rugdrager een hoop mogelijk. Vooral in Spanje hebben we best lange bergwandelingen gemaakt; in de Pyreneeën zijn we een keer van acht uur ’s ochtends tot vier uur in de middag op pad geweest. Bruno vond het natuurlijk allemaal prima. In die rugdrager lag hij vaak uren te slapen en in de bus zat hij tussen ons in, op een wat hoger plekje. Zo kon hij alles goed zien. ‘Kerkje kerkje!’ riep hij dan weer.

Hutjemutje

We waren ook van plan om naar de Franse surfplaats Biarritz te gaan, maar alle camperplekken daar waren vol of veel te duur. Op de gok reden we naar Capbreton, een plaatsje iets boven Biarritz. We vonden er een heel rare camperplaats op een stuk asfalt naast het strand met vijftig andere campers die hutjemutje stonden. Er was maar één wc, geen douche, het was een beetje afzien. Maar de sfeer was perfect.

We hadden leuke Zwitserse buren met wie we drie dagen zijn opgetrokken. Samen pannenkoeken bakken voor de kinderen, ’s avonds wat drinken. Met één minuut was je op het strand: ideaal, zo konden we los van elkaar even een wandeling maken. Dat gaf zoveel vrijheid. Qua geluksgevoel scoorde deze plek heel hoog, juist omdat het zo simpel en basic was.
 

Lees ook
In de voetstappen van Van Gogh: tips voor een fijne vakantie in Zuid-Frankrijk >
 

Herontdekking

Deze reis werd voor ons een herontdekking van Frankrijk en Spanje. Het heeft me echt verrast, dat ruige van de berggebieden of het droge van het halfwoestijngebied Bardenas Reales, alsof we ineens in de Grand Canyon waren. Ik had nooit verwacht dat ik in Europa het gevoel zou hebben ver van huis te zijn. Dat is ook wel een fijne ontdekking: we hoeven dus helemaal niet lang te reizen om dat gevoel te krijgen.”

“Ik had nooit verwacht dat ik in Europa het gevoel zou hebben ver van huis te zijn.”

Doen

Wonderschoon
Jardin du Lauteret is een supermooie botanische tuin in de Franse Alpen, met besneeuwde bergtoppen op de achtergrond. Alleen de weg ernaartoe is al adembenemend, met bizarre haarspeldbochten.
jardinalpindulautaret.fr
 

Romantiek
Bekijk het kasteel dat Dalí bouwde voor zijn vrouw, in Pubol, Spanje. Het is een haalbaar cultureel uitje met kind, je bent er in een uurtje doorheen en gaaf dat de geest van Dalí hier nog lijkt rond te waren.
salvador-dali.org/en
 

Smokkelen
Als je even geen zin hebt in wandelen in de Alpen is Téléphérique la Grave een goed alternatief: met de kabelbaan ga je hier naar 3200 meter hoogte. Heel leuk voor kinderen.
la-grave.com

Slapen

Surfvibe
Capbreton Camper Area is een hele simpele camperplaats, maar zorgt met mooi weer voor het ultieme zomergevoel. Er zijn veel surfers en je loopt zo het strand op.
capbreton.fr
 

Overal druiven
Via de app France Passion vonden we heel mooi adres bij wijnboer Poncet et Fils in Boyeux-Saint-Jérôme. Je staat hier hoog in de heuvels, tussen de wijnvelden. Bruno mocht meehelpen met druiven plukken en de wijnproeverij is heel leuk.
france-passion.com/en/motorhomers/mobile-app

Eten

Typisch Bretons
Probeer de crêpes en appelcider bij La Maison du Cidre in Bretagne. Het is een grappig museum waar kinderen zelf cider kunnen persen.
museeducidre.com
 

Wijn en meer
Tijdens de wijntour Bodega Ysios in Laguardia proef je geweldige wijnen en heerlijk eten. Het vindt plaats in een fantastisch architectonisch hoogstandje in een beroemd wijngebied van Spanje, La Rioja.
bodegasysios.com
 

In de bergen
Camping Albergue de Maraña in de Picos de Europa ligt naast een berghut waar je ijskoude Spaanse biertjes kunt drinken en tapas eten. Ook een aanrader als logeerplek.
alberguedemarana.com/en/
 

Dit artikel staat in Kek Mama 16-2021.

Meer reisverhalen? Volg ons op Facebook.