Vakantieverhaal: Zomerse liefde op de Wadden deel V
Maak kennis met Susan Muskee (31), feelgood-auteur en Kek Mama-columnist. In maart verwelkomde ze haar eerste kindje, Noortje, en vorige maand bracht ze haar nieuwste hit uit: de Waddenliefde-serie.
Exclusief op Kek Mama, kun je alvast een voorproefje lezen. Voor je aan dit deel begint, lees hier deel I, deel II, deel III en deel IV.
Deel V
Een lang gesprek volgde, met als belangrijkste uitkomst dat we er allebei hetzelfde antwoord op hadden: ‘Dat weet ik eigenlijk niet.’
Uiteindelijk besloten we om er allebei goed over na te denken en over precies één jaar hetzelfde gesprek nog eens te voeren. Na een jaar was zijn antwoord veranderd in ‘absoluut ja’, terwijl ik nog steeds niet verder dan ‘dat weet ik niet’ was gekomen. En dat werd een probleem. Want na dertien maanden zat ik daar nog steeds. En na veertien. En vijftien. En zestien. Zelfs twee jaar na dat eerste gesprek wist ik nog steeds niet of ik kinderen wilde, terwijl we inmiddels allebei de dertig voorbij waren en – laten we eerlijk zijn – de tijd niet stilstaat.
Nu, nog eens twee jaar verder, weet ik het nog steeds niet.
‘Pardon, zou je je benen misschien wat in kunnen trekken?’
Een vrouw van een jaar of vijftig met een gigantische zonnehoed op haar hoofd staat met een koffer in haar hand naast mijn benen. Mijn veel te ver uitgestrekte benen – dat moet ik inderdaad toegeven – liggen half in het gangpad.
‘O, natuurlijk,’ zeg ik snel. ‘Excuus. Ik was, eh… even in gedachten.’
De vrouw zet een zonnebril op die versierd is met zoveel steentjes dat hij vanavond ook als discobal in de lokale uitgaansgelegenheid gebruikt kan worden. De bril past perfect bij de enorme lading gouden ringen die ze draagt. Aan vrijwel elke vinger draagt ze er minstens één. Bijna allemaal zijn ze versierd met een oogverblindend schitterende edelsteen. Dat deze vrouw haar vingers nog normaal kan bewegen, mag een wonder heten. ‘O, joh,’ wappert ze mijn excuses meteen weg. ‘Helemaal geen probleem. Ik zou liegen als ik zei dat ik dat nooit heb. Ik heb mijn koffer alleen iets te zwaar ingepakt, anders was ik wel over je heen gestapt.’ Met zichtbare moeite tilt ze haar koffer op om te laten zien wat ze bedoelt. ‘Acht boeken. Toch zwaarder dan gedacht. Ik moet eigenlijk over op een e-reader, maar die geur van boeken, hè…’
Ik trek mijn benen op en houd mijn eigen boek omhoog. ‘Ik begrijp precies wat u bedoelt. En keuzestress is ook niet goed op vakantie, toch?’
‘Daar heb je helemaal gelijk in.’ Ze glimlacht en schuifelt voorzichtig langs me heen. ‘Dank je wel. Geniet van Texel!’
Ik knik en kijk haar na terwijl ze heupwiegend over de boot loopt. Haar koffer rolt achter haar aan. De randen van haar hoed deinen op en neer op het ritme van haar passen. Ik blijf naar haar kijken tot ze in een groep andere reizigers verdwijnt.
‘Genoeg gemijmerd, Lisa,’ mompel ik tegen mezelf terwijl de boot nog altijd gestaag door het water glijdt. De laatste paar minuten besluit ik alsnog wat te lezen, want mijn boek ligt nog altijd ongeopend op mijn schoot. Ik heb een verhaal bij me over een opbloeiende liefde tussen twee concurrerende goudsmeden in dezelfde straat. Leek me wel een goede, aangezien het belachelijk dicht bij mijn eigen situatie in de buurt komt. Volgens de achterflap is het ‘een echte feelgood’, dus ik ga ervan uit dat er op het eind een ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’ voorbijkomt. In welke vorm dan ook. Wie weet, misschien kan ik er wat inspiratie voor mijn eigen leven uit halen.
Je leest volgende week meer uit het boek op Kek Mama. Kun je niet wachten? Trakteer jezelf dan op een heerlijke zomerserie:
In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
