Beeld: Getty Images
Opeens was -ie daar: de lakleren broek. Werd deze spannende jongen voorheen vooral geassocieerd met scènes uit Fifty shades of Grey, tegenwoordig zien we ‘m regelmatig in het dagelijkse leven voorbij komen.
Natuurlijk hangt er ook eentje in mijn kast. Sterker nog: ik draag ‘m tijdens het typen van dit stuk. Zo’n broek zorgt namelijk voor instant inspiratie. Het is alsof -ie tegen me praat. Of eigenlijk: kraakt. Want hoe leuk ik de broek in kwestie ook vindt, herrie maken doet -ie wel.
Als muziek in de oren
Niet zo gek dat je met zo’n lakleren – of vinyl – broek niet stilletjes door het leven kan gaan. Wrijf maar eens met twee plastic zakken tegen elkaar.. Dat klinkt nou niet bepaald als muziek in de oren, toch? Met een broek die éigenlijk gewoon gemaakt is van plastic werkt het hetzelfde; daar waar de benen tegen elkaar komen (vaak is dat net onder het kruis) zorgt de wrijving voor gekraak. Nou kun je ervoor kiezen om de broek alleen nog te dragen tijdens gelegenheden met veel achtergrondgeluid (denk aan een feestje of festival) óf je zoekt je heil in de baby- of huidolie. Come again? Jawel: met een (heel klein!) drupje olie op de plek waar het materiaal tegen elkaar komt voorkom je nare geluiden. Hoppa: weer een fashion probleem minder.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.