Moeders voor Moeders is de plek waar je met jouw plas (ja, echt) een andere toekomstige moeder kan helpen. Jouw urine maakt vruchtbaarheidsbehandelingen namelijk mogelijk. Hoe bijzonder is dat? Sophie vertelt haar verhaal.
Sophie vertelt: “Mijn man en ik hebben zes jaar lang onze kinderwens niet in vervulling zien gaan. Ik had in al die jaren nog nooit een positieve zwangerschapstest gehad. En na de eerste jaren begonnen we eraan te twijfelen of het ons überhaupt was gegeven. Na alle goedbedoelde adviezen hebben wij ook onze leefstijl aangepast. Dat hielp helaas niks. Vervolgens gingen wij door allerlei grote en stressvolle veranderingen heen. De rust om achter de eventueel medische redenen te komen kwam maar niet. Uiteindelijk ben ik vanwege ongezonde werkomstandigheden overspannen thuis beland. Toen brak eindelijk een periode van rust aan.”
Ze vervolgt: “Wij kregen beiden een reeks onderzoeken. Uit mijn onderzoek bleek dat ik een onschuldige, maar vervelende laaggradige ontsteking van het baarmoederslijmvlies had. Mijn man bleek azoöspermie te hebben. Hij is in het verleden opgenomen geweest met een extreme E. coli infectie, waarbij zijn nierbekken tot en met zijn scrotum zwaar ontstoken zijn geweest. De zwaarste antibiotica bleek nodig om hem er doorheen te helpen. Het resultaat was een enorme hoeveelheid littekenweefsel in en rond de zaadleiders. Daar kwam dus niks meer langs.”
Na al die onderzoeken wordt er een ICSI traject voorgesteld. “We waren zo blij verrast. Misschien was het zelfbescherming, maar na al die jaren en onderzoeken hadden we onze kinderwens al een beetje laten bekoelen. Er ontstond na deze conclusie van de arts een grote heropleving van die wens. Want wauw, het kan dus toch!”
“De eerste transfer resulteerde niet in een zwangerschap. Na de tweede transfer had ik ineens een heel zeker gevoel. Ik kon het niet plaatsen, maar het voelde gewoon goed. Toen de huisarts mij tien dagen later belde met het blije nieuws begon ik meteen te huilen van geluk. Alle spanning kwam eruit. Ik had mij al enige tijd bij het feit dat het ons niet gegeven was neergelegd. Nu voelde ik wat ik al die tijd had onderdrukt en hoe dwars het heeft gezeten.”
“Ik huilde van geluk; was een kindje ons dan tóch gegeven!”
Moeders voor Moeders is onderdeel van het farmaceutische bedrijf Aspen API en zamelt urine in van pril zwangere vrouwen, waaruit het hCG-hormoon wordt gewonnen. Dit hormoon wordt door verschillende farmaceutische bedrijven gebruikt voor het produceren van medicijnen die worden gebruikt bij humane vruchtbaarheidsbehandelingen. Als zwangere vrouw kun je dus andere vrouwen helpen om ook zwanger te worden. En daar zijn wij, en alle toekomstige moeders, jou super dankbaar voor! Meedoen met Moeders voor Moeders kan van de 6e tot en met de 16e week van de zwangerschap. In deze periode bevat je urine namelijk het meeste hCG-hormoon. Aanmelden is mogelijk tot en met de 11e week.
Voor de productie van vruchtbaarheidsmedicijnen is heel veel urine nodig. Letterlijk elke druppel telt! Daarom is Moeders voor Moeders dringend op zoek naar zwangere vrouwen die hun urine willen doneren.
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.
