Schelden in het bijzijn van je kinderen? Kan prima, vindt blogger Kate Levkoff. Op Scary Mommy deelt ze vijf redenen waarom.
Lees verder onder de advertentie
1. Ik ben een volwassene
“En één van de voordelen hieraan is: ik ben vrij om te zeggen wat ik wil, wanneer ik dat wil, zonder op m’n vingers getikt te worden.”
2. Het zijn kinderen
“Ik weet dat ik het goede voorbeeld moet geven, daarom draag ik een broek als ik ze naar school breng. Maar ze mogen niet vloeken. Ook niet autorijden, de broodrooster gebruiken, alleen de weg oversteken of watermeloen-martini’s drinken – ik geef ze graag iets om naar uit te kijken als ze volwassen worden.”
“‘Plasje doen’, ‘mama knuffie geven?’ De helft van de tijd praten we in kindercode’s en hebben we geen idee wat we eigenlijk zeggen. Het voordeel van (strategisch) vloeken, is dat het door deze babypraat heen snijdt. Toen mijn normaal zo koele zoon (8) tegen zijn zusje schreeuwde, keek ik hem in z’n ogen en zei: Quit acting like a little shit to your sister! Het hielp.”
Lees verder onder de advertentie
4. Het ouderschap is een opeenstapeling van ‘what the f*ck’-momenten
“Ik moet mijn ware gevoel uiten als er opnieuw een Lego-stukje in m’n hiel steekt, ik een sok uit de wc-pot verwijder of drie kinderen ruzie maken over wie van hen het meeste van kaas houdt…”
5. Want ik heb sinds het moederschap al genoeg opgegeven
“Slaap, gezond verstand, parmantige borsten, carrièrekansen, gelakte nagels, geld, mode, energie, skinny jeans – en ga zo maar door. Moet ik dan ook nog mijn manier van communiceren opgeven? Nee schatten, nooit.”
Wie jarig is, trakteert! Als moeder wil je natuurlijk iets leuks bedenken zonder dat je urenlang in de keuken hoeft te staan. Dat dacht ook Bibi Breijman, die voor de verjaardag van dochter Teddy een lekkere en supersnelle traktatie in elkaar flanste.
Ruzie met je partner, het overkomt de beste. Of het nu gaat om een niet-opgeruimde sok, een ruzie om een vuilniszak of de thermostaat die op de verkeerde stand staat, kleine irritaties kunnen zomaar escaleren. Dat weet Valerie (26) als geen ander.
Gender disappointment: het is een taboe, maar het komt wel regelmatig voor. Soms heb je al van jongs af aan een bepaald beeld van je gezin in je hoofd, soms heb je gewoon voorkeur voor een geslacht. Het overkwam Cynthia, die gewoon eigenlijk haar gezin altijd voor zich zag met een zoon en een dochter.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Ties.Vajèn is […]