Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Ze was gelukkig getrouwd, tot haar man afgelopen Kerstmis totaal onverwachts zijn koffers pakte. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt. Deze week: Lieve gaat in haar uppie met haar twee zoons kamperen, maar dan slaan de vakantietwijfels toe.
Ik ga het gewoon doen. Met mijn twee jongens op vakantie. Niet luxe all-inclusive, hoewel ik dat echt wel zou willen, maar gewoon ouderwets op de camping. Caravan, voortent, luifeltje. Godzijdank wil mijn vader de sleurhut uitlenen en kan ik opzoek naar een geschikte locatie voor ons drietjes.
Volgens mij maakt het voor Jan en Dries niks uit of we nou naar Frankrijk rijden of 30 kilometer verderop gaan staan, dus ik zoek het lekker dichtbij huis. Ik zal de avonden immers alleen zijn en dan kunnen er tenminste nog vriendinnen langskomen. En hoe langer ik erover nadenk, hoe handiger het eigenlijk is. Stel je voor dat ik het helemaal niet trek, de kinderen uitzonderlijk vervelend zijn, ineens buikloop krijgen of het gewoon 14 dagen achter elkaar regent en ik geen kledingstuk meer droog krijg.
Op één van mijn laatste werkdagen voor de vakantie speur ik nog even last-minute de campings in de omgeving af en boek dan gewoon. Een camping met binnenzwembad, buitenzwembad en een indoorspeelparadijs voor een hele schappelijke prijs. We staan aan een strandje en kijken uit over het water. Het toiletgebouw is lekker dichtbij en het ziet er naar uit dat er genoeg kinderen te vinden zijn die er met mijn jongens een onvergetelijke vakantie van kunnen maken.
Als in de dagen erna de zon begint te schijnen en we al in de vakantiestemming beginnen te komen, beginnen ook de vakantietwijfels langzaam toe te slaan. Hoe ga ik in hemelsnaam zwemmen met twee kleine kinderen? En wat als ik naar het toilet moet? Dan zullen de kinderen mee moeten, laat staan dat ik moet douchen en we ons met z’n drieën in zo’n warm, benauwd hok moeten proppen. Ik speur het halve internet af op zoek naar camping-life-hacks. Ik besluit twee goedkopen IKEA-kinderstoelen aan te schaffen waar de heren wel even in kunnen worden geparkeerd als ik naar het toiletgebouw ren en ga drie keer oefenen met zwemen. Jan luistert heel goed en blijft, zolang ik hem een Kindersurprise beloof, keurig in het pierenbadje. En als Dries in slaap valt in de buggy, is er genoeg tijd om met hem van de glijbaan af te gaan en een duik in het diepe bad te nemen.
Langzamerhand verdwijnen mijn twijfels en neemt de zin om te gaan toe. En naast die zin vind ik het stiekem ook best wel stoer dat ik alleen met mijn twee jongens ga kamperen. Na deze moeilijke periode hebben ze het verdiend om eens lekker weg te gaan en samen met mij te genieten van het buitenleven. De koffers kunnen bijna worden gepakt, de wijn staat al klaar en dat ene goeie boek dat ik al anderhalf jaar probeer te lezen ligt klaar. Eens kijken hoeveel weken, dagen of bladzijden we het vol gaan houden, die 30 kilometer verderop.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
