Anke Laterveer is single moeder van Jakob (8) en Hannah (7). In Kek Mama schrijft ze uitgesproken over wat ze meemaakt.
Jakob moet een bril. Tenminste, dat denken we. Hij kan de tekst op het schoolbord vaak niet lezen, zegt hij. En omdat ik zelf min 7,5 heb en zijn vader min 3 is het geen rare gedachte dat hij wellicht ook geen al te beste ogen heeft. Maar een bril, die koop je niet zomaar. Daarvoor moet je eerst naar de opticien. Online maak ik een afspraak. Jakob kijkt mee.
“Hoe gaat dat dan daar?”
“Er is een meneer of mevrouw die met apparaatjes je ogen gaat testen.”
“Doet dat pijn?” Het klinkt bedremmeld.
“Nee hoor.”
“Weet je het zeker?”
“Heel zeker.”
In de drie weken tot de afspraak vraagt Jakob steeds vaker of het echt geen pijn zal doen. Elke keer stel ik hem gerust, maar stiekem begin ik bijna zelf te twijfelen.
En dan is het de dag van de afspraak. Omdat ik niet te veel wil stressen, vertrekken we ruim op tijd. Dat blijkt nodig, want alles gaat mis. Bussen rijden niet, parkeergarage is vol, kinderen ruzie. We racen, we rennen, en staan uiteindelijk een kwartier te vroeg in de winkel. Ik noem onze namen aan de mevrouw achter de toonbank. Ze kijkt verward. Ik zoek de mail. Zeg dat er toch echt staat dat we een afspraak hebben. Zij kijkt nog eens. En dan: “O, Jakob! Die is pas over een uur en een kwartier aan de beurt.” In alle paniek heb ik me een uur vergist. Dan maar naar de kinderboekwinkel voor een troostcadeau.
Lees ook
‘Mijn vriend is dan wel niet de vader van mijn kinderen, maar hij is wel hun Thomas’ >
De opticien is een aardige man van een jaar of zestig. Met z’n allen proppen we ons in zijn ogentesthokje. Om Jakobs zenuwen wat te bedaren maakt de man grapjes en legt hij alles uit op een toon waarvan hij denkt dat hij bij een achtjarige aan zal sluiten. Die kijkt me aan met een blik van: wat is dit voor rare man?
“Met dit apparaatje ga ik letters op de muur toveren. Die mag jij dan voorlezen.”
“Sorry hoor”, onderbreekt Jakob hem. “Dat is geen toveren, dat heet technologie.”
Een ruim uur testen we alles wat er te testen valt. En dan is daar de uitslag.
“Niet schrikken”, zegt de opticien. “Sommige kindjes vinden dit niet zo leuk, maar het is echt niet erg. Je krijgt een bril.”
Jakob lacht breed. “Een bril, mam! Gaaf hè? En het was helemaal niet eng. Zei ik toch?”
Het is maar goed dat hij zonder bril mijn blik niet kan zien.
Dit artikel staat in Kek Mama 04-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Dat het ouderschap zwaar is, zal weinig moeders verbazen. Maar wist je dat meer dan 1 op de 4 moeders tijdens het voeden in slaap valt? Begrijpelijk? Absoluut. Maar ook risicovol, zeggen experts tegen Parents. Zo houd je volgens hen jezelf én je baby veilig.
