Anke Laterveer is schrijfster. Ze woont samen met Thomas en deelt met haar ex-man de zorg voor hun kinderen Jakob (9) en Hannah (7). In Kek Mama schrijft ze uitgesproken over wat ze meemaakt.
Hannah is vriendliefd. Ze vertelt het in de auto. “Ik ben op Puck, mama. Maar dan niet zoals Jakob met verkering, maar omdat ze mijn beste vriendin is.” Vriendliefd, ik vind het een mooi woord. Is het misschien omdat Puck een meisje is dat het vriendliefd en niet verliefd is, wil Jakob weten. “Nee, suffe, meisjes kunnen toch ook op elkaar zijn,” antwoordt Hannah geïrriteerd. O ja. Dat was ook zo. Maar hoe weet ze dan dat ze vriendliefd is?
“Nou, ik vind haar gewoon heel cool. En ze is stoer en grappig en ik ben graag bij haar.”
“Ja, maar dat heb ik ook allemaal bij mijn verkering”, zegt Jakob. Ik herinner me dat hij en ik twee jaar geleden een overzichtje hebben gemaakt om al die gevoelens uit elkaar te houden. We pakken het er thuis bij.
We vinden het alle drie een overzichtelijk lijstje. Maar vriendliefd, dat staat er toch niet tussen. Want elkaar een kus geven, dat doen Puck en Hannah ook weleens. “Maar heb je dan ook kriebels in je buik?” wil Jakob weten. “Want ik heb dat wel bij mijn vriendinnetje, maar niet bij mama.” Nee, geen kriebels, zegt Hannah. Ah, nu komen we ergens.
Lees ook
Juf Marijke over het kind dat verliefd is >
Mooi rijtje, nu nog een vierde punt. “Je wil hetzelfde haar, want ik wil halflang haar net als Puck”, zegt Hannah. “En Puck laat haar haren juist groeien zodat ze net zo lang worden als die van mij.”
“Nou,” zegt Jakob opgelucht. “Dan weet ik echt heel zeker dat ik nooit vriendliefd op mijn verkering word, want ik ga echt mijn haar niet invlechten.”
Dit artikel staat in Kek Mama 07-2018.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
