Twee jaar geleden zat Anke als ervaringsdeskundige in een radioprogramma over vakantie met kinderen. Want ze had wel een tip.
Lees verder onder de advertentie
Ik zit in de tuin van een Hilversumse radiostudio. Naast mij een meisje van een online vrouwenmagazine en tegenover ons Jeroen Kijk in de Vegte, de presentator. Zij is gevraagd als professional met tips over handig en gezellig met je kind op vakantie en ik als moeder. Eigenlijk heb ik maar één tip, vertel ik:
Lees verder onder de advertentie
Drie jaar eerder was ik namelijk op vakantie met mijn zes maanden oude zoontje en zijn vader, toen nog mijn vriend. We gingen naar Oostenrijk. Niet omdat we nou specifiek daarheen wilden, maar omdat zijn ouders daar een vakantiehuis hadden en wij leden aan een typische jonge-ouders-kwaal, namelijk chronisch blut zijn. In datzelfde kader waren we niet met het vliegtuig, maar met de Mercedesjeep van zijn moeder gegaan. Perfect geregeld, zou je denken. En dat was het gewoon ook.
Tot het moment dat we op de terugweg op de Duitse Autobahn opeens zwaailichten achter ons zagen. ‘Even opzij’, zei mijn vriend, en hij ging opzij. Zo ook de zwaailichten. Weer opzij, nu de andere kant op. Zwaailichten ook. ‘Misschien is het voor ons?’, opperde ik. ‘Lijkt me sterk’, zei hij. Achterin begon onze zoon zachtjes te huilen.
Lees verder onder de advertentie
Niet liegen
Het was voor ons. De auto met zwaailichten ging voor ons rijden en gebaarde ons hem te volgen naar een parkeerplaats bij een benzinestation. Dat deden we. Nog voor de politieagenten, want dat waren het, uitgestapt waren, had ik mijn vriend al streng geïnstrueerd. ‘Wat je ook doet, niet liegen! Dat hebben ze door en dan hebben we een probleem.’ Hij beloofde plechtig niet te liegen. Mijn zoon zette intussen een tandje bij met zijn gehuil. Er klopte een agent op het raampje van mijn vriend. Hij zoemde het naar beneden.
Lees verder onder de advertentie
‘Gutenabend’, zei de agent. ‘Sprechen Sie Deutsch?’’Ein bischen’, schutterde mijn vriend. De agent zag de bui al hangen en begon ons in het Engels te ondervragen. Van wie is deze auto? Wat hebben jullie mee? Wat doen jullie voor werk? Hebben jullie wel eens drugs gebruikt? Dwars door het steeds luidere gehuil van onze zoon heen probeerde ik mijn vriend wanhopig telepatisch door te geven dat hij op die laatste vraag beter geen eerlijk antwoord moest geven. Helaas. ‘Heb ik drugs gebruikt?’, herhaalde mijn vriend in zijn zenuwen iets te enthousiast. ‘Jazeker! En veel ook, haha!’ De agent gaf een blik die tussen streng tegen ons en trots op zichzelf in zat. ‘Hoe lang geleden was dat en kunt u nu wel rijden?’ In plaats van te antwoorden begon mijn vriend van alle zenuwen nog harder te lachen. ‘Wanneer? Oh! Zeker vijftien jaar geleden.’ De agent keek verward.
Rood hoofd
Het gehuil van onze baby was inmiddels op vol volume en de agent keek van mij naar de baby en weer terug. ‘Mag ik hem pakken?’, vroeg ik. Hij knikte. Ik ging achterstevoren op mijn stoel hangen, pakte mijn kind, ontblootte mijn borst om hem te voeden en keek middenin het verschrikte gezicht van de agent. ‘Everything is ok now, you can go’, zei hij met een rood hoofd. ‘Thank you!’, zeiden wij opgewekt. En na een korte voeding reden we in een ruk door naar huis.
Lees verder onder de advertentie
‘Mooi verhaal, maar wat is nou jouw tip voor vakantie met hele kleine kinderen, Anke?’, vraagt Jeroen in de microfoon. Ik leun naar voren, kijk hem aan en zeg: ‘Doe. Het. Niet. En als je het toch zo nodig moet doen, zorg dan dat je een huilende baby bij je hebt.’
Anke Laterveer (36), is schrijver, Web Woman van Kek Mama en moeder van een zoon van 7 en een dochter van 5. Vanaf deze week schrijft zij hier elke week voor jullie iets over haar eigen leven.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Hoera! Saskia Weerstand is bevallen van een zoon. Dat maakt de RTL-presentatrice bekend op haar Instagram. “Kleine vriend, we zijn zó blij dat jij er bent.”
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.
Als iemand zegt dat opvoeden helemaal vlekkeloos gaat, kunnen wij je vertellen dat dat totaal niet zo is. Ook niet als je kinderen volwassen zijn. Ze blijven jouw kind – met een eigen mening en af en toe stevige discussies.