Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Na een heftige scheiding heeft ze de liefde opnieuw gevonden. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt.
Lees verder onder de advertentie
Als ik naar mijn jongens kijk dan zie ik twee totaal verschillende maar twee fantastische kinderen. Jan is een lieve, zachtaardige, creatieve jongen die met alle winden mee kan waaien en in is voor alles zolang hij het maar niet alleen hoeft te doen. En Dries is een zelfverzekerde baas, die ondanks het nog niet kunnen of willen praten, alles duidelijk kan maken omdat hij heel erg goed weet wat hij wil.
Lees verder onder de advertentie
Spiegel
Als ik naar die twee jongens kijk dan zie ik mezelf en mijn ex. Jan heeft duidelijk het karakter van zijn vader geërfd net als zijn ogen, zijn bouw en zijn hoogblonde haar. Dries heeft daarentegen mijn ogen, mijn uitstraling en mijn karakter. Vurig en ongeduldig.
Lees verder onder de advertentie
Dat Jan en Dries vaak water en vuur zijn verbaast me dan ook niks. Het is als een soort spiegel. Ondanks dat mijn ex en ik niet met knallende ruzie uit elkaar zijn gegaan, neemt het niet weg dat we geen ruzies hadden. Je zou haast kunnen zeggen dat het therapeutisch werkt en veel inzichten geeft als ik die jongens zo bezig zie. Dries drijft zijn zin vaak door, duwt Jan aan de kant, pakt wat hij wilde hebben en is alweer bezig met het volgende terwijl Jan het er zo nu en dan bij laat zitten, zich voegt en er uren later nog mee bezig kan zijn in zijn hoofd.
‘Maniertjes’
Vaak vraag ik me af in hoeverre deze karaktereigenschappen geërfd zijn of zijn aangeleerd. Zouden mijn jongens nu niet meer op mij gaan lijken nu ze bijna volledig bij mij wonen, door mij worden opgevoed en enkel in aanraking komen met mensen die ik voor hen ‘uitzoek’? Ik betrap Jan vaak op ‘maniertjes’ die ik ook heb, of hij doet uitspraken die Rogier alleen doet. Zouden de kinderen uiteindelijk ook op hem gaan lijken? Karaktereigenschappen overnemen van hem?
Lees verder onder de advertentie
Het felle van…
Gek lijkt mij het. Het was voor mij altijd vanzelfsprekend eigenschappen toe te kennen aan mijn vader of mijn moeder. Het felle van mijn vader, het kunnen creëren van een warm thuis van mijn moeder. Soms een enkele eigenschappen die ik van mijn opa of oma had geërfd zoals het fantastisch kunnen bakken van pannenkoeken.
Lees verder onder de advertentie
Voorbeelden
Wat gaan mijn jongens straks zeggen? De liefde voor motoren heb ik van Rogier, het ongeduldige van mijn moeder en het lieve van mijn vader? Of het goed kunnen rekenen heb ik van opa. Van welke opa dat dan is, laat zich raden aangezien ze er ondertussen meer dan twee hebben. Al met al hoop ik dat al die mensen in de omgeving van Jan en Dries voorbeelden voor hen zijn en dat ze van iedereen wat zullen oppikken. Hoewel, dat goed pannenkoeken bakken van mij lijkt me wel handig. De eerste mislukt namelijk nooit.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Hoera! Saskia Weerstand is bevallen van een zoon. Dat maakt de RTL-presentatrice bekend op haar Instagram. “Kleine vriend, we zijn zó blij dat jij er bent.”
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
We kennen het allemaal: boodschappen doen en telkens weer schrikken bij de kassa. Maar bij Vianna thuis is het elke week een financiële horrorfilm. Haar man en zoon hebben namelijk geen grenzen als het gaat om geld uitgeven aan proteïne snacks.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.
Als iemand zegt dat opvoeden helemaal vlekkeloos gaat, kunnen wij je vertellen dat dat totaal niet zo is. Ook niet als je kinderen volwassen zijn. Ze blijven jouw kind – met een eigen mening en af en toe stevige discussies.