Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lieve (30) is moeder van Jan (3) en Dries (1). Ze was gelukkig getrouwd, tot haar man afgelopen Kerstmis totaal onverwachts zijn koffers pakte. Voor Kek Mama schrijft ze over alles wat ze sindsdien doormaakt. Deze week: Lieve heeft verkering met een leuke man.
Het is officieel! Mijn vlam heet vanaf heden geen vlam meer maar is écht mijn verkering. Hoewel getrouwde vrouwen geen verkering zouden kunnen hebben, vind ik dat wij wel een uitzondering kunnen maken.
Mijn vlam heet Rogier en is echt de allerleukste man die ik ken. Naast een goddelijk uiterlijk en een prachtige haardos, is hij enorm lief, maakt mij elke dag aan het lachen, geeft hij mij tegengas en is vooral fantastisch met mijn kinderen. Vanaf het allereerste moment dat hij ze, op vriendschappelijke basis, ontmoette was er een klik tussen die mannen. Hij speelt met ze alsof het zijn vrienden zijn en troost ze alsof het zijn eigen kinderen zijn. Elke keer als ik ze samen zie, smelt ik.
Afgelopen week kenden we elkaar een half jaar. Hoewel ik niet zo sentimenteel ben en niet van clichés hou, werd ik toch even met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik realiseerde me ineens hoe gezegend ik ben met Rogier in mijn leven. Op het moment dat mijn leven instortte, ik geen licht meer aan het eind van tunnel zag en ik er, voor mijn gevoel, helemaal alleen voorstond, kwam hij in ons leven.
In eerste instantie was er een luisterend oor en interesse in mijn leven en mijn problemen. Later kwam er warmte, liefde en genegenheid. Stapelverliefd werd ik op hem en hij godzijdank ook op mij. Hij ontmoette de kinderen, leerde ze kennen en zocht zijn plekje als vriend binnen ons gezin. We kusten niet in het bijzijn van de kinderen, raakten elkaar niet aan en hij bleef niet slapen.
Afgelopen week vond ik, na een half jaar, dat het moment daar was om ook de kinderen, en dan vooral Jan te vertellen dat Rogier niet alleen een vriend is, maar wij ook verliefd op elkaar zijn. Hij keek niet op of om en zei lachend: ‘Dat wist ik allang mama’. Kinderen voelen dat. En ik voel dat het goed zit. We staan op het punt een nieuwe weg in te slaan. Hij, de kinderen en ik. Wij zijn klaar voor een heel nieuw avontuur. Een avontuur waar ik enorm veel zin in heb. De toekomst ligt weer helemaal open en er zijn zoveel dingen om te ontdekken. We kunnen samen slapen, samen op vakantie, samen een weekendje weg, samenwonen, samen een gezin vormen maar vooral samen gelukkig worden. Niet dat ons geluk enkel van hem afhangt maar hij heeft, op de donkerste dagen in mijn leven, de zon weer laten schijnen. Niet alleen voor mij maar ook voor de jongens. En daar ben ik hem eeuwig dankbaar voor.