Beeld: Getty
Van de ene op de andere dag voor het kind van een ander zorgen. De dappere Daniëlle (37) ging ervoor. En ze doet het top.
Danielle (37) en Maarten (41) zorgen voor het zoontje van Maartens neef. Bram is nu twee en kwam bij hen wonen toen hij net een jaar was. “Ik was blij toen Bram bij ons kwam wonen, maar het was een ingewikkelde blijdschap. Maarten en ik hebben jarenlang tevergeefs geprobeerd zelf een kind te krijgen en die teleurstelling had ik nog niet verwerkt.
Toen Bram aan ons werd toegewezen, merkte ik dat mijn oergevoel direct weer werd aangewakkerd. Eindelijk kon ik eraan toegeven. Brams ouders konden door allerlei problemen niet voor hem zorgen, maar wilden hem wel graag bij familie hebben. Wij waren de beste kandidaten. Ik vond het best eng: zou dat kleine jongetje zich wel aan ons kunnen hechten? Hoe voelt dat dan, als het niet je eigen kind is? Zou ik wel een goede moeder voor hem zijn?
Maar goed, we gingen ervoor en een week voor zijn komst stapten Maarten en ik als een stel opgewonden jonge ouders de Prénatal binnen. We riepen vrolijk: ‘Hallo, wij nemen alles mee!’ De verkoopster keek echt stomverbaasd. Bram werd door zijn begeleider gebracht. Ik kreeg een briefje in mijn handen gedrukt waarop stond wat hij moest eten en drinken. ‘En hij slaapt slecht’, werd er nog snel bij verteld. Dat was het. Echt heel raar, zoals dat ging.
Lees ook
Oma Adrie voedt haar kleindochter op >
Ik was nerveus en durfde hem die eerste paar uur geen seconde alleen te laten. Ik vroeg me ook steeds af of hij het wel leuk bij ons vond. Maar het ging best goed – als ik met hem speelde moest hij zelfs af en toe lachen. We moesten wennen aan elkaar, maar het ging ook wel natuurlijk. Hij was zelfs relaxter dan ik, alsof hij aanvoelde dat dit zijn veilige, nieuwe thuis was. Toen ik hem die eerste avond naar bed bracht, viel hij in een diepe, tevreden slaap. Ik kon het haast niet geloven, ging elk halfuur kijken of het wel goed ging. Dat hij de hele nacht doorsliep bevestigde voor mij dat we de goede beslissing hadden genomen.
Bram is inmiddels een jaar bij ons en het gaat prima. We houden zoveel van hem. Alleen, mijn verantwoordelijkheidsgevoel zit me soms in de weg. Toen hij bij ons kwam wonen, stopte ik met werken om hem alle aandacht te geven die hij nodig had. Ik merk nu dat ik graag weer aan de slag wil, maar moet er niet aan denken hem naar de crèche te brengen. Het voelt zo egoïstisch. Loslaten is wel een dingetje. Laatst heeft hij voor het eerst bij mijn ouders gelogeerd. Ik kreeg een brok in mijn keel toen ik hem achter het raam zag staan zwaaien. Het is natuurlijk heel normaal dat een kind bij opa en oma logeert, misschien maakte me dat wel zo emotioneel. Dat we op dat moment een normaal gezin waren.”
Dit artikel staat in Kek Mama 13-2016.
Het ging onlangs viral op TikTok: een extreme traktatie dat meer iets weg had van een kerstpakket. Vera maakte dat ook mee. Na een partijtje kwam haar dochter thuis met een mand vol goodies.
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Van die momenten dat je écht even tot tien moet tellen, het overkwam Myrna toen haar man de peperdure gehoorapparaatjes van hun zoontje kwijtraakte.
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
