Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Yvonne (34) geeft les aan Leonieke in groep acht van het speciaal onderwijs.
Lees verder onder de advertentie
Maandagochtend, rekenles. Ik zit voor een klas vol kinderen die kampen met ernstige gedragsstoornissen. Het zijn er twaalf. Ze kunnen niet functioneren in grote groepen, met alle prikkels en activiteiten, daarom zijn ze hier op school.
Johnny heeft bijvoorbeeld last van dwangneuroses en tics. Hij moet vaak naar de wc om zijn handen te wassen. Hij loopt geregeld naar de deur om te controleren of die niet op slot zit. Op zijn tafeltje ligt alles kaarsrecht: potloden, gum. Maartje is depressief. Ze is veel te mager omdat ze geen eetlust heeft, ze slaapt slecht, waardoor ze donkere kringen onder haar ogen heeft, en ze huilt veel. Ishaan heeft autisme. Hij maakt geen oogcontact, reageert panisch op onverwachte geluiden, kan niet tegen veranderingen, kan niet goed gezichtsuitdrukkingen aflezen.
Lees verder onder de advertentie
Verzet
Naast mijn tafeltje staat een scherm van anderhalve meter hoog. Een drieluik, met uitzicht op het bord. Daarachter zit Leonieke. Zij heeft een ‘norm-overschrijdende gedragsstoornis’, ook wel oppositioneel-opstandige gedragsstoornis genoemd. Ze verzet zich tegen alle regels, kan niet leren, kan geen relaties aangaan. Ook niet met haar ouders, de liefste mensen van de wereld. Ze steelt geld van hen, liegt tegen ze, loopt weg van huis.
Ze is snel driftig, vernielt dan spullen, van zichzelf en van andere kinderen. Laatst heeft ze vanuit het niets Maartje aangevallen, ze wist niet te vertellen waarom. Sindsdien zit ze achter dat schermpje. Om prikkels te vermijden. Ze kan de rest van de klas, inclusief mezelf, niet zien. Alleen het bord dus. Ze voelt zich daar blijkbaar prettig, want ze komt er niet achter vandaan.
Wel is ze vaak luidruchtig. Ze roept door de de klas, daar is iedereen aan gewend. Maar het afgelopen uur is ze stil. Ik geef rekenles in een aangenaam vredige sfeer, voor de verandering.
Opeens begint de klas te lachen. Ik kijk naar opzij. Daar piept Leoniekes gezicht boven het scherm uit. Ze heeft een maskertje van een poes op haar hoofd geplakt. Een poezenneusje met snorharen op haar wangen. En ze miauwt.
Het is zo’n geestig gezicht dat ik keihard in de lach schiet. Daarna pas schrik ik. Hoe heeft ze haar maskertje gemaakt? Van welk papier? En heeft ze een schaar? Ik kijk achter haar scherm en zie dat haar Nederlandse taalboek in stukjes is geknipt. Verder ligt er inderdaad een schaar. En lijm. Die heeft ze uit de knutselhoek.
Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan omdat zij, als agressief kind, die schaar te pakken heeft gekregen. Gelukkig heeft ze er iets leuks mee gedaan. Mijn hart ligt bij dit kind. Ik vind haar lief, met al haar niet-lieve kanten. Ze heeft een zware toekomst voor zich. Maar haar humor zal haar erdoorheen slepen.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.Meer verhalen van De juf? Elke woensdag komt er een nieuwe aflevering op KekMama.nl. Lees hier de eerdere afleveringen.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.