Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Els (58) die les geeft op een buurtschool in de Randstad.
Lees verder onder de advertentie
Donderdagochtend tien voor negen. Vandaag wordt Dylan acht. Ik kijk af en toe onrustig naar de deur of hij er al aan komt. Ik hoop dat hij een traktatie bij zich heeft. Al is het maar een dropje. Ik heb zijn moeder eraan herinnerd dat het de bedoeling is dat hij trakteert, maar ze vergeet nog wel eens wat. Dylan heeft een tijdje in een pleeggezin doorgebracht omdat Rachel, zo heet zijn moeder, een drugsprobleem had. Sinds een half jaar mag hij weer bij haar wonen. Rachel is afgekickt, werkt mee met de instanties, laat haar bloed veelvuldig testen. Een hele prestatie.
Lees verder onder de advertentie
Pinguïns
Voor kinderen is een verjaardag heilig, moeders die zo’n dag vergeten krijgen een nul op hun rapport. Ik zou het rot voor Dylan vinden als Rachel vandaag zakt voor deze test; en ook voor haarzelf. Ze doet zo haar best op het goede pad te blijven. Dan komen Dylan en zijn moeder binnen. Ze dragen allebei een dienblad met kleine zwart-roze-gele figuurtjes. Het wordt stil zonder dat ik erom heb hoeven vragen. Alle kinderen kijken met open mond naar Dylan. Die straalt zo dat hij bijna licht geeft. “Het zijn pinguïns van trekdrop”, zegt hij. “Zelf gemaakt.”
De voeten van de pinguïns zijn van schuimbanaan. Ze hebben lijfjes van marshmellow, hun vleugels zijn van trekdrop. Hun hoofden bestaan uit twee kokindjes met een gepofte oranje rijstkorrel ertussen als bek. De onderdelen worden op hun plaats gehouden door saté-prikkertjes. Het zijn kleine wondertjes.
Rachel vertelt dat zij en Dylan samen een week aan de pinguïns hebben gewerkt; elke avond maakten ze er vier. Dat ze zijn komen lopen van huis, om te zorgen dat er niets met de pinguïns gebeurde. Ik geef haar spontaan drie kussen. Ze krijgt rode wangen van blijdschap. “Ik denk weleens dat ik het niet kan – moeder zijn,” zegt ze. “Je kunt het juist ontzettend goed,” zeg ik.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.Meer Kek Mama? Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.