Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
De juf: ‘De moeder van Koen komt wraak op me nemen’
Beeld: Shutterstock
Elke woensdag vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Ellis (34) geeft les aan Koen in groep 5.
Lees verder onder de advertentie
Dinsdagochtend, kwart over acht. Vandaag is het Juffendag. Alle leerkrachten van onze school vieren samen hun verjaardag. Vorig jaar was het nog Juffen-en-Meesterdag, maar vandaag gaat onze laatste meester, Joost, met pensioen. Zodra ik de deur open, stormen dertig kinderen op me af met knalrode kaarsen op een rond spiegelend plateautje, twee hardgroene placemats, handcrèmes, douchelotions en zelfgemaakte knutsels. Op een doosje theezakjes zit een briefje van dyslectische Dylan: ‘Bedant juf voor al je hulp. Door jou hep ik beeter leren schreiven.’ Kleine Koen schuifelt bedrukt langs me heen – zonder cadeautje. Mijn hart breekt. Zijn moeder neemt wraak op mij via hem. Vorige week betrapte ik haar terwijl ze aan het snuffelen was in ons heen-en-weerschrift, een overdrachtsrapport van mij en mijn collega dat goed verborgen ligt tussen de spullen op mijn bureau. Daarin bespreken we het wel en wee van de kinderen.
Lees verder onder de advertentie
Heen-en-weerschrift
Koen komt vaak in dit schrift voor, of eigenlijk: zijn moeder, omdat ze zo’n lastpak is. Een steekvlieg. Ze reageert tegen mijn collega nog weleens op iets wat ik volgens haar gezegd zou hebben, wat niet zo is. Dat schrift komt dan goed van pas. Ik had juist in het schrift geschreven: ‘Let op, Koens moeder kan gaan mekkeren over de leestoets die we hebben verschoven.’ Mijn collega: ‘Koens moeder is op oorlogspad, ze zegt dat je Koen achterstelt.’ ‘Ik vind Koen erg stil, let even op zijn moeder.’ Ik wist nog niet of ze het schrift daadwerkelijk had gelezen. Maar nu weet ik het wel.
Lees verder onder de advertentie
Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief >
Verscholen achter een boek
Alle kinderen hebben vandaag een vader en moeder bij zich om mij te bedanken, maar Koens moeder is in geen velden of wegen te bekennen. Ik heb diep medelijden met Koen. Alle cadeautjes liggen op de middentafel en elk kind laat trots zien wat hij of zij voor de juf heeft gekocht of gemaakt. Koen zit als enige aan zijn tafeltje, verscholen achter een boek. Ik vraag: “Koen, kom je me even helpen met uitpakken van de cadeautjes?” Zo valt het niet op dat hij niets bij zich heeft. Koen kijkt me dankbaar aan en ik geef hem een knuffel. We gaan naar de gymzaal om het afscheid te vieren van meester Joost. Mijn leerlingen hebben nooit bij hem in de klas gezeten – hij gaf alleen les aan groep acht. Daarom heeft niemand een cadeautje voor hem. Behalve Koen. Hij kijkt schichtig om zich heen als hij een reep Tony’s Chocolonely uit zijn tas haalt voor meester Joost. Joost neemt het cadeau verheugd in ontvangst maar ook verbaasd, want hij kent Koentje niet. Ik heb zin met grote letters in het heen-en-weerschrift te schrijven: ‘ZO’N LIEF CADEAUTJE VAN KOEN GEKREGEN.’ En het daarna open op mijn bureau te laten liggen. Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan. Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen.
Lees verder onder de advertentie
