Michelle Menzel schrok zich wild toen een collega na een telefonische discussie met haar dochter (9) ophing en riep ‘wat een irritant kind’ ze had. ‘Dat zou ik nooit over mijn eigen kind zeggen’, vond de blogger.
Lees verder onder de advertentie
Maar nu ze zelf moeder is, denkt ze hier wel anders over.
‘Hoe kon je zo gemeen zijn?’
‘De dochter van mijn collega was een schattig, negenjarig meisje dat altijd wilde praten, kleuren en lezen. Hoe kon je zo gemeen praten over je eigen kind?’, schrijft Michelle op Scary Mommy. ‘En daarbij: ik dacht dat als ik ooit een kind zou krijgen, ik alleen maar vreugde zou voelen.’
Niets bleek minder waar: toen Michelle midden 30 was, werd ze moeder en dacht ze terwijl haar baby maar bleef huilen aan de woorden van haar collega. Ook toen haar kind later last kreeg van driftbuien. ‘Ik dacht na over hoe irritant mijn dochter soms kon zijn en hoeveel spijt ik had dat ik jaren geleden zo over mijn collega oordeelde. Ik had geen idee dat extreme liefde kan samengaan met pure ergernis.’
Lees verder onder de advertentie
‘Rust’
De woorden van haar collega geven Michelle rust. En ze ziet de uitspraak nu als ‘het beste opvoedadvies ooit’ (ook al is het niet eens een advies). ‘Ik weet nu dat het normaal is dat je je kind af en toe niet kunt uitstaan. Want eerlijk is eerlijk: kinderen kunnen nou eenmaal vervelend zijn.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.