Haar ouders hadden het niet breed, dus kreeg blogger Jorrie Varney als kind weinig extraatjes. Nu ze zelf moeder is, kiest ze ervoor haar kinderen te verwennen. En daar heeft ze haar redenen voor.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik leer ze dat niet het speelgoed er toe doet, maar vriendelijkheid en het accepteren van anderen’, schrijft ze op Scary Mommy.
Lees verder onder de advertentie
Tweedehands
‘Ik was nooit het meisje met merkkleding of trendy schoenen’, vertelt Jorrie. ‘Negentig procent van mijn kleding was tweedehands. Mijn familie had geen geld voor dure merken en ik gebruikte dezelfde rugzak en dezelfde kleding tot ik alles volledig ontgroeide.’ Volgens Jorrie waren haar ouders niet arm, want de basis zoals een warme slaapplaats en iedere avond een goede maaltijd, was er. ‘Maar ik had geen trendy dingen die me ‘cool’ maakten in de ogen van de kinderen op school. Dat was moeilijk, want kinderen kunnen wreed zijn. Ik was altijd ‘anders’ en had daardoor geen vertrouwen of zelfrespect.’
Nu Jorrie zelf kinderen heeft, pakt ze het anders aan. ‘Ik wil nooit dat mijn kinderen zich voelen zoals ik me voelde. Ik wil dat hun ervaring anders is. Daarom ben ik de moeder die overstag gaat, want ik wil dat mijn kinderen dingen hebben die ik niet had. Als een trendy shirt hen de onzin zal besparen die ik heb meegemaakt, zal ik het twee keer kopen. Het leven is al moeilijk genoeg zonder je zorgen te maken hoe je klasgenoten reageren op je T-shirt.’
Lees verder onder de advertentie
‘Leer ze wat er toe doet’
Soms trekt Jorrie haar gedrag in twijfel. ‘Ik ben blij dat ik in de positie ben dat ik mijn kinderen deze spullen kan bieden, maar ik vraag me wel eens af of ik ze daarmee geen slechte dienst bewijs. Ik wil ze niet verwennen, ik geef ze speelgoed of kleding omdat ik weet dat die dingen er toe doen op de basisschool.’ Toch blijft ze de spullen kopen, want ze ziet wat het doet met het gedrag van haar kinderen. ‘Ik werk hard om ze te leren wat er écht toe doet. Zo doneren we aan onze plaatselijke daklozenopvang en zien zij kinderen die in echte armoede leven. Mijn kinderen weten dat niet iedereen even gelukkig is als wij. Ze zijn vriendelijk en accepteren anderen, en bieden hun favoriete speelgoed aan aan kinderen die het minder goed hebben. Daar ben ik trots op. Niet het trendy speeltje is wat er toe doet, maar de empathie en vriendelijkheid die ik ze probeer bij te brengen.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.