Je kent het wel: je kind valt, huilt en voor je het weet, plant je een kusje op die zere knie of pijnlijke elleboog. En wonder boven wonder, de tranen drogen op. En dat is geen toeval, mama’s. Jouw kus heeft écht een genezende kracht – en dat zit zo.
Wanneer je kind zich pijn doet, sturen de zenuwen pijlsnel signalen naar de hersenen: “Au, dit doet zeer!” Maar wat blijkt? Ons lichaam heeft een slimme manier om pijn tijdelijk te verzachten. De pijnsignalen gaan namelijk via een ander pad dan de signalen van zachte aanrakingen, zoals een aai of een kus. En die signalen van aanraking zijn sneller. Dus als jij een kusje geeft, ‘overrulet’ dat de pijnsignalen. Resultaat: minder pijn, sneller troost.
Het is niet alleen fysiek dat een kusje helpt, ook mentaal gebeurt er iets. Jouw kind vertrouwt erop dat jouw kusje de pijn verzacht. Dit is vergelijkbaar met het placebo-effect: als je gelooft dat iets werkt, gaat je lichaam zich daarnaar gedragen. Je kleine gelooft zo sterk in jouw toverkusjes, dat de pijn echt minder wordt.
Die kleffe, natte kusjes hebben nóg een geheime kracht. Je denkt misschien “ieuw”, maar speeksel blijkt een natuurlijke heler te zijn. Onderzoek toont aan dat speeksel enzymen bevat die helpen bij het genezingsproces van kleine wondjes. Dus dat natte kusje? Niet alleen lief, maar ook nog eens goed voor het herstel.
Hier wordt het nog mooier: elk kusje dat jij vroeger kreeg als je je bezeerde, is opgeslagen in je geheugen. Onze hersenen onthouden namelijk momenten van troost en verbinden dat met een gevoel van veiligheid. Dus zelfs als je zelf nu een keer pijn hebt en er even over wrijft, activeer je onbewust die herinnering aan al die liefdevolle momenten waarop jouw vader, moeder, opa, oma, tante, oom of wie dan ook jou troostte.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Ouderschap is prachtig, maar soms ook doodvermoeiend. Gelukkig kunnen we leren van hoe ze het in Mozambique, Brazilië, Singapore en Maleisië aanpakken. Daar draait opvoeden minder om alles alleen doen en meer om samen dragen. En dat maakt het niet alleen lichter, maar ook leuker.
