Dat moeder de overtreffende trap is van moe, weten deze tweelingouders maar al te goed.
Lees verder onder de advertentie
Rani (37):
“We gingen voor een derde, vier jaar geleden. Wisten wij veel dat het er twee zouden worden. Niet dat het me moest verbazen: mijn overgrootmoeder baarde maar liefst twee tweelingen. ‘Kind, waar zijn jullie aan begonnen?’ gilde mijn schoonmoeder toen we het blije nieuws verkondigden. Alsof je tweelingen kunt plannen.”
Lees verder onder de advertentie
Alles dubbel
Miranda (41):
“Over eeneiige tweelingen doen veel fabels de ronde. Dat ze een symbiose zouden zijn, tot bijna in het overdrevene met elkaar verbonden. Nou, mijn zonen Pim en Loek (7) slaan elkaar continu de hersens in. Ze zijn dol op elkaar, maar het zijn wel jongens, in dezelfde ontwikkelingsfase.
Ik snap het wel, het is ook wat om altijd een ander kind naast je te hebben met wie je je speelgoed moet delen. Dus koop ik dingen al jaren maar gewoon dubbel. Niet dat het veel verschil maakt: met twee Pokémonknuffels kun je nóg beter knuffelgevechten houden.”
Lees verder onder de advertentie
Onzichtbaar lijntje
Reza (36):
“Wetenschappelijk is het nooit aangetoond, maar mijn eeneiige meiden (7) hebben écht een onzichtbaar lijntje. Als de een valt, begint de ander te huilen. Het lijkt wel of ze elkaars pijn voelen. Ik weet dat het geen aangeleerd gedrag is, ik heb hetzelfde. Toen de bevalling van míjn tweelingzus begon, voelde ik de weeën. En ik was toch echt allang bevallen van mijn derde.”
Lees verder onder de advertentie
Onneembaar front
Mirella (38):
“Ja superlief, die innige band tussen mijn kinderen Lauren en Meander (8). Word ik boos op de een, komt de ander het voor hem of haar opnemen. Sta ik daar, voor een breed opgesteld onneembaar front, waarvoor ik alleen nog maar kan smelten. Daar gaat mijn consequente opvoeding.”
“De eerste keer dat ik de sportschool binnenstapte na mijn bevalling, was mijn tweeling (6) – nakomers na hun broer van twaalf – precies vier jaar. ‘Zin om toch het regime maar weer eens op te pakken?’ grapte de sportschoolhouder goedbedoeld. Feit: ik had er vier jaar non-stop marathon op zitten na mijn tweeling, waarbij een boodschap doen aan de overkant al voelde als achttien kilometer hordelopen. Mijn conditie bleek – geen verrassing – uitermate goed op peil.”
Lees verder onder de advertentie
Foutje
Clara (43):
“Mijn man heeft Siem (nu 10), de zindelijke van de twee, weleens een luier aangetrokken toen hij drie was, en onze broekplasser Taeke een onderbroek. Toen de kinderen keihard moesten lachen en ‘nee papa, het is verkeerd om’ riepen, dacht hij dat ze een geintje met hem uithaalden. Een halfuur later kon-ie dweilen.”
Het is het allemaal waard
Chanti (32):
“Moeder is de overtreffende trap van moe, zeggen ze weleens, maar dan ben ik het dubbel. Toch: als ik naar mijn meiden (4) kijk, die sinds ze een maand of acht waren al gierend de slappe lach kunnen hebben samen, voel ik me dríedubbel zo rijk.”
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.