Uit het Iene Miene Media-onderzoek 2020 blijkt dat jonge kinderen gemiddeld een uur en drie kwartier per dag besteden aan beeldschermen. Maar is dat wel goed voor ze?
De richtlijn van een groep Nederlandse artsen is: tot 2 jaar liever helemaal geen schermtijd. “Ze hebben het voor hun ontwikkeling namelijk niet nodig”, zo stellen de organisaties. “Je baby kan door een beeldscherm overprikkeld raken en een baby leert door alle zintuigen te gebruiken. Vooral horen, kijken en voelen zijn belangrijk.”
Daarom is het volgens experts een must om veel tegen je kind te praten. “Jouw stem is het allerbelangrijkste geluid. Van beeldschermen leert je baby nog niks. Door de felle kleuren en beweging trekt de televisie of telefoon wel meteen de aandacht. Het leidt je baby dus vooral af. Als je wel media wilt gebruiken met je baby, doe dit dan bewust. Laat je baby in ieder geval niet alleen met een beeldscherm, maar doe het samen en praat erbij.”
Lees verder onder de advertentie
Van 26 maart t/m 2 april vinden weer de Media Ukkie Dagen plaats. Op deze dagen wordt aandacht gevraagd voor mediawijsheid in de opvoeding van kinderen van 0 tot 6 jaar. Hoe kan je als gezin samen plezier beleven aan media? Welke inhoud past goed bij je kind? Hoe kan je je kind veilig begeleiden op de tablet? En hoe zorg je voor de juiste balans in momenten met en zonder media? Lees hier meer over de campagne.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.