Beeld: Unsplash
Ieder brandje van je kinderen blussen en continu alles in de gaten houden? Moeder en columniste Jorrie moet er niet aan denken. Zij leunt lekker achterover en vertelt je precies waarom ze dat doet.
Moeder en schrijfster Jorrie Varney heeft niets met helikoptermoeders die nauwlettend iedere stap van hun kroost volgen, schrijft ze. ‘Als je ons in het park ziet, zie je de kinderen waarschijnlijk alleen spelen terwijl ik op een bankje zit. Misschien lees ik een boek of check ik mijn social media. Sommige mensen noemen het misschien lui ouderschap, maar ik zie het meer als geen-kinderen-willen-opvoeden-die-werkelijk-bij-alles-van-mij-afhankelijk-zijn. Daarom leun ik vaak achterover en ik kijk ik toe in plaats van ze te sturen.’
Ze vervolgt: ‘Het leven heeft niet altijd structuur en een handleiding, en er komt een dag waarop ik er niet ben om mijn kinderen te vertellen wat en hoe ze iets moeten doen. Als de dingen later niet volgens plan gaan, wil ik dat ze in staat zijn om daarmee om te gaan. Ik wil dat ze met problemen kunnen dealen zonder dat ze verwachten dat iemand het voor ze oplost. Dat betekent dat ik soms vanaf de zijlijn toekijk hoe ze worstelen. Dan wil ik het zo van ze graag overnemen en alles goed maken. Maar kinderen moeten soms falen. Juist door de zoete overwinning na een harde strijd, kweek je trots en doorzettingsvermogen. Wie wil dat nou niet voor z’n kind?’
Lees ook
PERSOONLIJK: ‘Als werkende moeder kan ik beter loslaten’ >
‘Het moederschap is de moeilijke balans van je kinderen de hele wereld geven, en weten dat je dat niet kunt. Je kunt ze niet in bubbeltjesplastic inpakken om ze veilig te houden, dus je moet ze voorbereiden op de wereld,’ concludeert Jorrie. En dus doet ze vaak een stapje terug. ‘Als dat mij een luie moeder maakt, ja, dan ben ik lui. Maar dat is prima als dat ook betekent dat mijn kindjes daardoor opgroeien tot zelfverzekerde, capabele volwassenen. Als het inhoudt dat mijn kinderen hun eigen strijd uitvechten en trots zijn op hun inspanningen, zal ik de meest luie moeder ooit zijn.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
