Jessica Butler is niet de biologische moeder van haar stiefzoons, maar toch noemt ze zichzelf ‘hun moeder’. En veel mensen vinden daar wat van, zo blijkt uit haar artikel op Scary Mommy.
Lees verder onder de advertentie
Scheve gezichten
‘Al meer dan tien jaar breng ik ze naar school, maak ik hun lunch, blijf ik thuis als ze ziek zijn, breng ze naar gitaarles en organiseer verjaardagsfeestjes’, schrijft Jessica. ‘Ik ben gewoon hun moeder, net als de ex-vrouw van mijn man; zij is 100 procent hun moeder. Ik heb haar plek niet in beslag genomen en we zijn niet elkaars rivalen.’ En hoewel deze situatie voor het gezin de normaalste zaak van de wereld is, zorgt het bij anderen geregeld voor scheve gezichten.
Toen Jessica het vergeten huiswerk van haar stiefzoon ophaalde op school, bijvoorbeeld. ”Sorry, wiens moeder was je ook alweer?’, vroeg de receptionist. ‘Van Henry’, zei ik. Vervolgens liep de lerares van Henry langs en ‘verbeterde’ me: ‘Ze is Henry’s stiefmoeder, niet z’n moeder’…’ Jessica vervolgt: ‘Ik vind het raar dat mensen er problemen mee hebben dat ik mezelf ‘moeder’ noem. Mensen kunnen toch blij zijn hoeveel ik om ze geef? Voor veel mensen betekent ‘moeder’ ‘moeder’, en ‘stiefmoeder’ ‘geen moeder’. Onzin.’
Lees verder onder de advertentie
‘Ook het stiefouderschap is ouderschap’
Ze eindigt haar artikel met een statement: ‘Natuurlijk is stiefmoeder zijn anders dan moeder zijn – dat geldt ook voor vader en moeders. Maar we zijn allemaal ouders: we spelen allemaal een actieve rol in het dagelijkse leven van onze (stief)kinderen, dus ook het stiefouderschap is ouderschap.’
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.