Beeld: Pexels
Merel (35), getrouwd met Lars, moeder van Nout (5), Sofie (3) en Bo (1,5), doet aan unconditional parenting en vindt dat ouder en kind gelijkwaardig zijn.
“Wij doen niet aan time-outs, straffen en belonen en het woord nee is verboden. Lars en ik zijn voorstanders van onvoorwaardelijk opvoeden en baseren onze methode op het boek Unconditional parenting van Alfie Kohn. Wij geloven dat een kind straffen of wegsturen als het voor volwassenen ongewenst gedrag vertoont, nadelig is voor het kind. Het kan jouw woorden opvatten als ‘ze houden alleen van me als ik niet mezelf ben’ en dat vinden wij een slechte gedachte.
Ook zijn Lars en ik aanhangers van de positieve ik-boodschap uit het Gordon opvoedmodel, gebaseerd op het boek How2talk2kkids. Deze methode gaat uit van gelijkwaardigheid in relaties, dus ook tussen ouder en kind. Hierbij gebruik je nóóit het woord ‘jij’ om iets duidelijk te maken aan je kind en communiceer je alles op een positieve, opbouwende manier.
Ik zal nooit zeggen: ‘Ruim je kamer op’, maar eerder iets als: ‘Ik zie dat je het niet leuk vindt om op te ruimen, maar het maakt mij blij als ik niet alleen hoef op te ruimen.’ Of als Sofie met blokken door de kamer gooit, zeg ik niet geïrriteerd: ‘Hè Soof, wat maak je weer een puinhoop’, maar leg ik vriendelijk uit dat als zij met haar speelgoed gooit, het thuis een rommel wordt en dat ik daar niet van hou.
De positieve ik-boodschap is voor mij een manier waarmee ik waardering kan overbrengen zonder gebruik van oordelen en labels. Ik vertel mijn kind liever wat er in míj omgaat dan dat ik boos word omdat hij of zij niet wil luisteren. Als Bo bij me wegrent in de supermarkt, vraag ik hem vriendelijk wat ik kan doen om te zorgen dat hij wel bij me blijft. Of hoe we samen kunnen voorkomen dat hij onder een auto komt. Nu hij zo klein is begrijpt hij natuurlijk nog niet alles, maar toch geloof ik dat uitleg beter werkt dan honderden keren roepen dat hij stout is als hij wegrent of hem van die vreselijke time-outs te geven.
Lees ook
Positief opvoeden: zo doe je dat >
Mensen trekken vaak direct de conclusie dat niet straffen en belonen grenzeloos is, maar dat is niet waar. Ik ben enorm betrokken bij mijn gezin, ik wil alleen geen voorwaarden scheppen aan onze liefde. Daarom zijn Lars en ik zuinig met complimenten waarin een oordeel ligt. Dat zorgt alleen maar voor competitie en onzekerheid. Ik complimenteer Sofie niet met een standaard ‘wat heb je mooi gekleurd’, omdat ze dan gaat twijfelen aan haar capaciteiten. Alsof ze altijd zo mooi moet kleuren.
Liever zeg ik: ‘Het ontroert me dat je deze tekening voor mij hebt gemaakt, dank je wel.’ Hierbij ligt het accent dus op mezelf. Mijn ouders vinden de methode nogal ingewikkeld. Sofie sliep eens wekenlang slecht en toen ze een paar keer keurig op tijd naar bed ging, wilde mijn moeder haar belonen met een cadeautje. Daar zijn we echt voor gaan liggen. Daarmee gaf oma zo’n verkeerde boodschap af; namelijk dat Sofie liever is en meer wordt gewaardeerd als ze slaapt. Maar wij houden altijd van haar, zowel wakker als slapend.”
Dit artikel staat in een Kek Mama Opvoedspecial en is al een keer eerder gepubliceerd.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.
