Ionica Smeets (38) is wiskundige en moeder van Tex (7) en Rifka (2). Elke maand checkt ze de zin en onzin van opvoedfabels en -feiten: hoef jij dat niet meer te doen.
Als ik vrijdagmiddag met een stapel werk naar huis fiets, vraag ik me af waarom ik het mezelf vaak zo moeilijk maak. Ik heb mijn studenten beloofd maandag hun opdrachten te bespreken, alleen was ik een beetje optimistisch over hoeveel tijd ik nodig zou hebben om alles na te kijken. Ik ben nog niet eens halverwege. Natuurlijk zou ik die maandag kunnen zeggen dat ik nog niet klaar ben, maar dat is mijn eer te na.
Dus kruip ik op zaterdag achter mijn bureau. Tex bouwt een Legostad en vraagt of ik kom helpen. Ik leg uit dat ik eerst iets af moet maken. En dat dat nog wel even kan duren. Uiteindelijk zit ik ook grote delen van de zondag gebogen over het nakijkwerk en kan ik pas aan het eind van die middag met Tex een politiebureau bouwen.
Deze column gaat niet over hoe je je als werkende moeder schuldig voelt als je te weinig tijd hebt voor je kinderen. Ik heb namelijk een heel fijne man die allerlei leuke dingen met de kinderen doet terwijl ik zit te zwoegen. En de meeste weekenden heb ik gelukkig tijd genoeg voor leuke dingen. Nee, het gaat over doorzettingsvermogen. Ik ben vrij goed in mijn tanden op elkaar zetten en iets een tweede of derde keer proberen als het niet lukt. Ik dacht altijd dat mijn strenggereformeerde basisschool dat bikkelen erin had gehamerd en ik vroeg me weleens af hoe ik mijn kinderen doorzettingsvermogen kon meegeven zonder ze naar zo’n afgrijselijk strenge school te sturen.
Deze week las ik een studie die me het antwoord gaf. Heel jonge kinderen leren al dat hard werken loont als ze een volwassene zien die zijn best blijft doen als iets niet lukt. In een experiment kregen sommige kinderen een volwassene te zien die moeiteloos een speeltje uit een doosje haalde en daarna soepel een haakje van een sleutelhanger losmaakte. Andere kinderen zagen dezelfde handelingen, maar dan met een volwassene wie het niet zo makkelijk afging. Hij bleef het op verschillende manieren proberen, in zichzelf dingen mompelend als: ‘Mmm… even kijken of dit dan werkt’, en na een halve minuut klooien lukte het hem toch.
Daarna kregen de kinderen een muziekdoosje. De onderzoeker liet zien hoe het doosje ging spelen als je op een knop drukte. Alleen werkte de knop niet meer toen de kinderen het doosje kregen. De kinderen die een volwassene hadden zien doorzetten, bleven proberen het muziekdoosje aan de praat te krijgen. Ze hadden geleerd dat volhouden loont.
Nu hoop ik dat mijn weekend hard werken eraan bijdraagt dat Tex en Rifka het later vanzelfsprekend vinden dat doorzettingsvermogen loont. Al had ik dat idee blijkbaar ook aan hen kunnen meegeven door een minuutje met een sleutelhanger te klungelen. Maar ja, ik maak het mezelf nou eenmaal vaak moeilijk.
Als je ook iets gecheckt wilt hebben: mail ionicacheckt@kekmama.nl
Dit artikel staat in Kek Mama 12-2017.
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
