Ionica checkt: kinderen en hun speelgoed

Ionica Smeets

4 juli, 2017 - 10:20

Leestijd: 3 minuten

Toen Tex pasgeboren in zijn wiegje lag, kreeg hij van mijn moeder een tijger. Tex en Tijger waren al snel onafscheidelijk. Overdag beleefden ze avonturen en ’s nachts sliepen ze in elkaars armen. Het was dan ook een drama toen Tijger op een dag ineens zoek was.

Kiezen voor hun eigen beschadigde speelgoed

Een fantastisch Amerikaans onderzoek laat zien hoe gehecht kinderen aan hun speelgoed zijn. Driejarigen mochten kiezen uit twee versies van hetzelfde speelgoed: een gloednieuwe en een liefdevol gebruikte. Bij speelgoed dat kinderen niet kenden, kozen ze meestal de nieuwe. Maar als het om hun eigen slaapknuffel ging, dan hadden ze liever hun oude, versleten versie. Dit effect gold zelfs bij ‘levenloos’ speelgoed: kinderen kozen hun eigen beschadigde plastic bootje boven een fonkelnieuwe versie. Peuters zien hun speelgoed blijkbaar als unieke, begerenswaardige bezittingen.

Bezittingseffect hebben jonge kinderen ook

Dit lijkt op het bezittingseffect dat in de psychologie uitgebreid is bestudeerd. In een experiment met volwassenen kregen proef- personen een mok. Vervolgens moesten ze zeggen voor welk bedrag ze die mok weer wilden verkopen. Dat bedrag bleek veel hoger dan als je mensen vroeg wat ze voor zo’n mok zouden willen betalen. Iets wat je hebt, is automatisch meer waard. Dit effect blijkt er ook al te zijn bij jonge kinderen. Onderzoekers lieten kinderen kiezen tussen een rekenmachine en een set stiften. Bij dit experiment kreeg de ene helft van de kinderen aan het begin die rekenmachine en de andere helft de set stiften. Pas daarna kregen de kinderen te zien dat er ook een andere optie was. Aan het eind mochten de kinderen kiezen welke van de twee ze wilden. Bij de kinderen die aan het begin een rekenmachine kregen, koos 70 procent voor de rekenmachine. Bij de kinderen die stiften kregen, koos 72 procent voor de stiften. De kinderen vonden wat ze hadden meer waard.

Tijger is op vakantie met de piraten

Maar goed, wij waren die onvervangbare Tijger dus kwijt. Vrienden zeiden dat we twee tijgers hadden moeten kopen, die we af en toe omwisselden. Handige tip voor een volgend kind; Rifka heeft nu twee Biebies waar ze om de beurt mee slaapt. We bestelden een duplicaat-tijger. Helaas zag die er een tikje anders uit dan de liefde- vol verfomfaaide Tijger. Toen kregen we de tip om de nieuwe tijger een nachtje tussen Tex’ gedragen kleding te leggen, zodat hij vertrouwd zou ruiken. Vervolgens schreven we een vakantiekaart van Tijger waarin hij vertelde dat hij met piraten op reis was geweest. De buurman legde de nieuwe Tijger met de kaart en een ooglapje voor de deur en rende weg. Toen Tex opendeed bleek er iets nog veel sterker dan het bezittingseffect: het geloof in een magische wereld waarin Tijgers op vakantie gaan met piraten. Mijn zoon was dolblij dat Tijger weer terug was gekeerd. Tot hij weken laten ineens vroeg hoe het met oude Tijger zou zijn.

Als je ook iets gecheckt wilt hebben: mail ionicacheckt@kekmama.nl

Dit artikel staat in Kek Mama 07-2017