Kek Mama-columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. Hij legt het ons nog één keer uit. Deze maand: het gezinshoofd.
Zodra mijn vader thuiskwam van zijn werk nam hij plaats in zijn eigen stoel en las de krant. Vervolgens gingen wij aan tafel, aten een eenvoudige doch voedzame maaltijd, en daarna ging vader weer zitten, in zijn stoel, en deed een tukje. Wij kinderen waren dan doodstil, anders zwaaide er wat. Na het tukje mocht de televisie aan en keken wij naar het journaal. Mijn moeder liep af en aan met koffie en vader kwam enkel uit zijn stoel als het tijd was naar bed te gaan. Vroeger had men respect voor vader.
Dit in de wetenschap dat er zonder vader geen brood op tafel kwam en vader dus elke dag naar kantoor moest om zich daar voor een schijtloontje de les te laten lezen door een omhooggevallen onbenul, met geen enkel zicht op verbetering, laat staan vaders droom: een kreeftenrestaurant op Jamaica. Het zat vroeger zo: vader had het zwaar en we mochten de handjes in elkaar knijpen dat hij zijn beste jaren offerde aan een vrouw met een gat in haar hand en drie kinderen die niet wilden deugen. En dus verdiende vader respect. En een eigen stoel. Moet je nou eens om komen, respect voor vader. Als je al niet het slachtoffer wordt van huiselijk geweld door je crystal methverslaafde kinderen of onophoudelijk wordt gekleineerd door je ‘sterke vrouw’, word je wel verdreven van je favoriete hoekje op de bank omdat iedereen daar The Voice of Holland zit te kijken én mee te zingen. Waar is het misgegaan? Sinds wanneer heeft vader niet meer een eigen stoel? Wat is er gebeurd met het gezinshoofd van weleer, dat er door het complete gezin over hem wordt heengelopen?
Persoonlijk houd ik het erop dat het te maken heeft met de malle kinderverering die zich meester heeft gemaakt van onze maatschappij. Van onze kinderen mogen we niets vragen, we mogen ze geen strobreed in de weg leggen, laat staan kritiek geven. Is dat nou wel verstandig, die kritiek- en rimpelloze opvoeding? Is het niet beter te kinderen te leren dat privileges komen met prestaties? Dat je die iPhone pas krijgt als je hem verdient? Dat de persoon* die ervoor zorgt dat je niet alleen goed, gezond en elke dag te vreten krijgt, maar ook van mooie spulletjes wordt voorzien, véél hoger staat in de voedselketen en met respect behoort te worden behandeld? Dat je als kind eigenlijk elke keer een diepe buiging zou moeten maken als je vader voorbijkomt op weg naar zijn luie stoel? Voor je als de sodemieter een koud biertje voor hem haalt?
* Waar ‘vader’ staat, kan ook ‘moeder met een fulltimebaan’ worden gelezen.
Jan Heemskerk (53) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver, maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Je mag hem natuurlijk altijd mailen: jan@kekmama.nl
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in een fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Dat het ouderschap zwaar is, zal weinig moeders verbazen. Maar wist je dat meer dan 1 op de 4 moeders tijdens het voeden in slaap valt? Begrijpelijk? Absoluut. Maar ook risicovol, zeggen experts tegen Parents. Zo houd je volgens hen jezelf én je baby veilig.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
