Kek Mama-columnist en vader Jan Heemskerk spaart ons niet, en zichzelf nog minder. Hij legt het ons nog één keer uit. Deze maand: het gezinshoofd.
Zodra mijn vader thuiskwam van zijn werk nam hij plaats in zijn eigen stoel en las de krant. Vervolgens gingen wij aan tafel, aten een eenvoudige doch voedzame maaltijd, en daarna ging vader weer zitten, in zijn stoel, en deed een tukje. Wij kinderen waren dan doodstil, anders zwaaide er wat. Na het tukje mocht de televisie aan en keken wij naar het journaal. Mijn moeder liep af en aan met koffie en vader kwam enkel uit zijn stoel als het tijd was naar bed te gaan. Vroeger had men respect voor vader.
Dit in de wetenschap dat er zonder vader geen brood op tafel kwam en vader dus elke dag naar kantoor moest om zich daar voor een schijtloontje de les te laten lezen door een omhooggevallen onbenul, met geen enkel zicht op verbetering, laat staan vaders droom: een kreeftenrestaurant op Jamaica. Het zat vroeger zo: vader had het zwaar en we mochten de handjes in elkaar knijpen dat hij zijn beste jaren offerde aan een vrouw met een gat in haar hand en drie kinderen die niet wilden deugen. En dus verdiende vader respect. En een eigen stoel. Moet je nou eens om komen, respect voor vader. Als je al niet het slachtoffer wordt van huiselijk geweld door je crystal methverslaafde kinderen of onophoudelijk wordt gekleineerd door je ‘sterke vrouw’, word je wel verdreven van je favoriete hoekje op de bank omdat iedereen daar The Voice of Holland zit te kijken én mee te zingen. Waar is het misgegaan? Sinds wanneer heeft vader niet meer een eigen stoel? Wat is er gebeurd met het gezinshoofd van weleer, dat er door het complete gezin over hem wordt heengelopen?
Persoonlijk houd ik het erop dat het te maken heeft met de malle kinderverering die zich meester heeft gemaakt van onze maatschappij. Van onze kinderen mogen we niets vragen, we mogen ze geen strobreed in de weg leggen, laat staan kritiek geven. Is dat nou wel verstandig, die kritiek- en rimpelloze opvoeding? Is het niet beter te kinderen te leren dat privileges komen met prestaties? Dat je die iPhone pas krijgt als je hem verdient? Dat de persoon* die ervoor zorgt dat je niet alleen goed, gezond en elke dag te vreten krijgt, maar ook van mooie spulletjes wordt voorzien, véél hoger staat in de voedselketen en met respect behoort te worden behandeld? Dat je als kind eigenlijk elke keer een diepe buiging zou moeten maken als je vader voorbijkomt op weg naar zijn luie stoel? Voor je als de sodemieter een koud biertje voor hem haalt?
* Waar ‘vader’ staat, kan ook ‘moeder met een fulltimebaan’ worden gelezen.
Jan Heemskerk (53) is radiopresentator en tv-maker, theaterkneus en boekenschrijver, maar eerst en vooral vader van drie prachtzoons bij twee vrouwen. Je mag hem natuurlijk altijd mailen: jan@kekmama.nl
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
1 April is voor kinderen een feestdag op zich. Geintjes bedenken, mensen foppen en dan gierend van het lachen kijken of iemand erin trapt. Maar dit jaar liep het bij Keesje thuis nét even anders dan gepland. Of nou ja, misschien juist precies zoals gepland: een Tikkie voor iedereen!
Merel had nooit gedacht zó’n moeder te worden en vond thuisblijfmoeder eigenlijk een beetje een vies woord. En haar baan was toch ook best leuk? Maar toen ze weer ging werken na haar verlof, wist ze ineens helemaal niet meer wat er nou zo leuk aan was geweest.
Soms gebeuren dingen zo snel dat je niet weet wat je overkomt, en heb je achteraf spijt dat je het niet anders aangepakt hebt. Zo ook Gwen, die met haar zoon een nare aanvaring had met de jeugdarts.
Ouders door het hele land zitten met een onverwacht probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, bedoeld om herplakbaar te zijn, zitten muurvast op de ramen. Waar kinderen enthousiast aan het plakken sloegen, zitten ouders nu gefrustreerd te schrobben. Jumbo reageert.
Ouders in heel Nederland zitten met een plakkerig probleem: de vrolijke Smiles-stickers van Jumbo, die zouden moeten kunnen herplakken, zitten vast op de ramen. Kek Mama to the rescue!
